1 – деңгей. Білу және түсіну «Халықаралық экономика»


Шекаралық сауда – сауда, төлем және жыл сайынғы карар туралы келісімнің негізінде көрші



бет39/58
Дата29.12.2021
өлшемі165,72 Kb.
#106250
1   ...   35   36   37   38   39   40   41   42   ...   58
Байланысты:
Халықаралық экономика сессия (копия)
instrukciya po registracii v mobilnom pravitelstve 0, Rezyume Makhmedovoy Eleny, Rezyume Makhmedovoy Eleny, Rezyume Makhmedovoy Eleny, Rezyume Makhmedovoy Eleny, Rezyume Makhmedovoy Eleny, Rezyume Makhmedovoy Eleny, «Èíæåíåðë³ê ãðàôèêà» ï?í³íåí Î?Ó ?ä³ñòåìåë³ê ìàòåðèàëäàð, ВМ 7- курс весенн.сесс. 22-23, doc
Шекаралық сауда – сауда, төлем және жыл сайынғы карар туралы келісімнің негізінде көрші мемлекеттердің шекаралас аудандарының сауда ұйымдары мен фирмалары жүзеге асыратын халықаралық тауар алмасу турі.

Дүниежүзілік шаруашылық байланыстардың күрделі жүйесінде халықаралық сауда ерекше орын алады.

Осы уақытқа дейін тауарларды шетке шығару халықаралық экономикалық қатынастардың негізгі формасы болып есептелген еді, ал қазіргі кезде шетелдік инвестициялау халықаралық экономикалық қатынастардын жетекші формасы болып саналады.

Осыған қарамастан халықаралық сауда өзінің масштабы мен функциялары бойынша халықаралық экономикалық қатынастардың жалпы комплексінде манызды орынга ие болып отыр, яғни баскаша айтқанда, есептеулер бойынша халықаралық сауда халықаралық экономикалық қатынастардың жалпы көлемінің 80% үлесін алып отыр.

Халықаралық сауда – әртүрлі елдердегі тауар өндірушілер арасындағы байланыс формасы болып табылады, яғни ол халықаралық еңбек бөлінісі негізінде қалыптасады және елдердің өзара тәуелділігін көрсетеді.

Ғылыми-техникалық революцияның, өнеркәсіптік өндіріс специализациясы мен корпорациясы әсерінен елдер экономикасында болып жатқан құрылымдық өзгерістер ұлттық экономикалардың өзара әсерлесуін күшейтеді.



Ұлттық экономикадағы ұлттық нарықтардың жиынтығы дүниежүзілік нарықты құрайды.

17 Портфельдік инвестиция - бұл инвестордың іскери компаниядағы үлесті иемденуіне бағытталған капиталды (немесе басқа материалдық құндылықтарды) инвестициялау (егер біз Ресейде қабылданған осындай компаниялардың жіктемесі туралы айтатын болсақ, онда бұл ЖШҚ-дағы үлесті, акционерлік қоғамдағы немесе ПАҚ-тағы акцияларды сатып алу болуы мүмкін - шын мәнінде, сонымен қатар акцияны бейнелейтін, бірақ жеке қаржы құралын көрсететін), облигациялардың немесе экономикалық ұйымның басқа активтерінің. Бірақ бұл инвестициялық әдісті қандай мақсаттарда қолдануға болады? Портфельдік инвестициялар, әдетте, «пассивті» алу үшін жүзеге асырылады - инвестордың капиталды басқаруға қатысуын, пайда табуын талап етпейді: акциялар немесе акциялар алынған компания капитализациясының және тиісті үлесті немесе акцияларды сатудың кейінгі өсуіне байланысты; облигациялар бойынша сыйақы алу жолымен; фирмадан сатып алынған кез-келген басқа активтің бағасын арттыру арқылы. Бір инвестор портфельдік инвестицияларды жасай алады, әр түрлі бизнеспен өзара әрекеттесе алады және ұйымның басшылығы қабылдаған шешімдерге әсер ету мүмкіндігі бойынша әр түрлі мәртебеге ие болады. Бірақ, әдетте, портфолио инвесторы - бұл миноритарлық акционер немесе компаниямен заңды байланысы жоқ трейдер - қор нарығында айналымға түсетін компанияның акцияларын сатып алу мүмкіндігін пайдаланатын азамат. Бір инвестор әр түрлі активтерге белгілі бір «портфолио» құра отырып, әр түрлі бизнеске қатыса алады. Мүмкін, олардың кейбіреулері пайдалы, ал кейбіреулері пайдасыз болып шығуы мүмкін, бірақ инвестордың міндеті инвестициялардың арасындағы осындай оңтайлы тепе-теңдікті табу болып табылады, сонда «портфель» сол немесе өзге жолмен пайдалы болады Портфельдік инвестордың мәртебесін қаржы институтының салымшысы мәртебесімен салыстыруға болады. Бұл екі субъектіге ортақ сипат тән: шешім қабылдау тұрғысынан белсенді рөл ойнауға деген ниеттің болмауы (және көптеген жағдайда өкілеттіктер): бизнеске салынған капиталды басқару туралы (салымшы жағдайында - банкте); қаражат салынатын бизнесті басқару туралы. Сонымен бірге, портфельдік инвестициялық тәуекелдер, әдетте, банктік салымдар түріндегі инвестицияларды сипаттайтындарға қарағанда пропорционалды емес жоғары. Іс жүзінде инвестициялардың барлық түрлері юрисдикцияда жүзеге асырылады, негізінен жалпы азаматтық заңдар, бұл келісімшарт бостандығы және құқықтық қатынастардағы тараптардың теңдігі қағидатына негізделген. Компаниядағы үлесті сатып алу туралы шешім қабылдаған инвестор өзінің инвестициялары тек осы компанияның активтерімен қамтамасыз етілетіндігін білуі керек (егер ол ЖШҚ мәртебесіне ие болса, онда жарғылық капитал, бұл компанияның міндеттемелерінен әлдеқайда аз болуы мүмкін). Әрине, кейбір жағдайларда портфолио инвесторының шығындарын өтеу үшін қосымша ресурстарды пайдалануға болады - иелерін (кейбір жағдайларда менеджерлер, аффилиирленген тұлғалар) субсидиялық жауапкершілікке тарту. Алайда, бұл ресурс, әдетте, мүдделі тұлғаға соттың тиісті шешімі шыққан кезде ғана қол жетімді болады. Қолданыстағы нормативтік құқықтық актілердің деңгейінде субсидиарлық жауапкершілік тетігі өте үстірт реттелген және инвестор үшін әдепкі бойынша оған үміттену асығыс. Бірақ, сот практикасында дәлелденгендей, мұндай жағдайда, әрине, келтірілген зиян үшін өтемақы алу мүмкіндігі бар, ал инвестор сот шешіміне оның пайдасына сенуге құқылы. Өз кезегінде, банк салымшылары - бұл белгілі факт, сонымен қатар арнайы қаржылық заңнаманың - депозиттерге кепілдік берудің нормаларымен қорғалған. Егер адамның салымы бар қаржы институты банкротқа ұшыраса, онда депозиттерге кепілдік беру агенттігі ұсынған мемлекет депозит сомасын осы кепіл иесіне заңмен кепілдендірілген сома шегінде қайтарып береді (қазір ол 1,4 миллион рубльді құрайды, бірақ келесі мерзімде қолданылуы мүмкін: дербес бірнеше банктегі депозиттер). Бірақ егер салым мөлшері заңда белгіленгеннен жоғары болса, онда азамат, портфельдік инвестор сияқты, банкроттық несие-қаржы институтынан сот арқылы қарызды тек банктерде болатын активтер есебінен өндіріп алуға мәжбүр болады. Әрине, бұл жағдайда қосалқы міндеттеме де мүмкін, бірақ инвестор мұндай міндеттеменің механизмін бастау үшін айтарлықтай күш жұмсауға мәжбүр болуы мүмкін - ол акция немесе акция сатып алған компания банкрот болған жағдайда портфельдік инвестордан кем емес қажет болуы мүмкін.

18 Валюталық бағам — бұл бір елдің ақша бірлігінің басқа бір елдердің ақша бірліктеріне бейнеленген бағасы. Әрбір елдің ұлттық валюталарын салыстыру олардың өндіріс және айырбас процессінде пайда болатын объективті құндық қатынастарына негізделеді. Валюталык бағам валюталарға сұраныс пен ұсынысқа ықпал етуші көптеген факторларға байланысты өзгереді.





Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   35   36   37   38   39   40   41   42   ...   58




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет