Эластин талшықтар-желіні құрайтын жұқа біртекті жіптер. Талшықтың бұл түрі дәнекер тініне серпімділік пен созылу береді. Серпімді талшықтардың құрамында екі компонент бөлінеді — аморфты және микрофибриллярлы, олар сәйкесінше эластин ақуыздарымен және фибриллинмен түзіледі. Эластин молекулалары серпімді резеңке тәрізді желіге біріктірілетін протофибриллалардың эластикасын қалыптастырады. Бұл желі серпімді талшықтың өзегін құрайды және аморфты компонент ретінде қабылданады, оның құрамына эластин ақуызынан басқа десмозин мен изодесмозин кіреді. Гликопротеин — фибриллин болып табылатын екінші компонент негізінен серпімді талшықтың шетінде орналасқан микрофибриллаларды құрайды
Серпімді талшықтардың синтезі фибробласттармен жүзеге асырылады. Тамырларда серпімді талшықтар тегіс миоциттер түзе алады. Серпімді талшықтарды синтездеу процесі, коллаген сияқты, жасушаішілік және жасушадан тыс жүреді, бірақ өзіндік ерекшеліктері бар.
Фибриллин мен эластин молекулаларынан тұратын микроибриллалар жасушаішілік түзіледі. Бұл екі компонент жасушааралық затқа бөлінеді.
Серпімді талшықтар пісіп келе жатқанда эластин мөлшері 90% - ға дейін артады, ол микрофибриллаларды шеткеріге ауыстырады, талшықтың ортасын толтырады, өзегін қалыптастырады және аморфты компонентке айналады.
Серпімді талшықтар коллагенге қарағанда аз күшті, олар ісінбейді, серпімді. Эластин қайнатуға, қышқыл мен сілтімен экстракциялауға, қарапайым протеазалармен қорытуға төзімді, панкреатиялық эластазамен гидролизденеді, орсеинмен боялады.
Ретикулярлы талшықтар – жұқа (100 нм-ден 1,0 мкм-ге дейін), тармақталған, төмен сіңімді, бір-бірімен араласып, жасушаларда жасушалар орналасқан желіні құрайды. Бұл талшықтар лимфоидты органдардың (қан түзетін және иммундық жүйенің мүшелері), бауырдың, ұйқы безінің және басқа паренхималық органдардың стромасын құрайды, капиллярларды, қан мен лимфа тамырларын қоршап, ретикулярлық жасушалармен байланысады.
Ретикулярлық талшықтар құрамы бойынша коллаген талшықтарына жақын. Ретикулярлық талшықтар үшінші типтегі коллаген мен көмірсулар компонентінен тұрады. Олар коллагенге қарағанда жұқа, әлсіз айқындалған көлденең сызыққа ие. Тармақталу және анастомоздау арқылы олар өздерінің атауы шыққан жерден ұсақ торлы торларды құрайды. Ретикулярлы талшықтарда, коллагендерден айырмашылығы, көмірсулар компоненті анағұрлым айқын, ол күміс нитратының тұздарымен жақсы анықталады, сондықтан бұл талшықтар аргирофильді деп те аталады. Прекурсор ақуызынан тұратын жетілмеген коллаген талшықтары да аргирофиялық қасиеттерге ие екенін есте ұстаған жөн. Физикалық қасиеттері бойынша ретикулярлық талшықтар коллаген мен серпімді арасындағы аралық позицияны алады. Олар есебінен құралады қызметін ретикулярных жасушалар. Олар негізінен гемопоэтикалық органдарда локализацияланған, олардың стромасын құрайды.
60. Тығыз талшықты дәнекер тіні. Олардың түрлері, функциясы, құрылысы. Сіңір ағза ретінде. Антиплагит 100 % Адамның тығыз талшықты дәнекер тіні ішкі орта тіндерінің санатына кіреді және ең маңызды түрлердің бірі болып саналады – бұл оның жалпы құрылымдағы үлесі жалпы массаның 60% - дан асатындығымен дәлелденеді.
Құрылым жасушааралық заттың және жасушалардың өздері (фиброциттер) болуымен сипатталады. Аморфты зат пен талшықтар жасушааралық затты құрайды.
Тығыз талшықты дәнекер тін болуы мүмкін: