Жануарлар туралы ертегілер
Жануарлар туралы ертегілер, хайуанаттар туралы ертегілер — ертегінің көне
замандағы мифтер мен әр түрлі тұрмыстық, аңшылық әңгімелердің негізінде пайда болып,
кейінгі замандардағы адамдар мінезін, олардың өзара қатынасы мен байланысын
аллегориялық түрде жан-жануарлар бейнесі арқылы тұспалдап көрсететін түрі. Жануарлар
туралы ертегілер, негізінен, үш топқа бөлінеді: этиологиялық жануарлар туралы ертегілер,
классикалық жануарлар туралы ертегілер және мысал ертегілер (аполог). Этиологиялық
жануарлар туралы ертегілер — өзінің шығу мерзімі жағынан мұндай ертегілердің ең
көнесі. Мұнда хайуанаттардың сыртқы пішіндегі немесе жүріс-тұрысы, мінез-құлқындағы
бір ерекшелігі, оның солай болу себебі жайында баяндалады. Бұл топтағы ертегілердің
басты ерекшелігі — оқиғаны себеп-салдарлы сипатта баяндауы және байырғы
синкреттілікті сақтап қалуы мен этиологиялық мифке жақын болуы. Бұл ертегілердегі
хайуанаттардың сипаттамасы басқа елдер ертегілермен сарындас. Мысалы, түлкі — аса
айлакер, екі жүзді, алаяқ қу, қасқыр мен жолбарыс — адуынды озбыр, қара күш иесі, аю
—
икемсіз, қарабайыр, т.б.
Достарыңызбен бөлісу: |
