Қолдануға ұсынылатын негізгі тұжырымдар: - қоғамның әлеуметтік-саяси және экономикалық жағдайларының әсері болған 1920-жылдан 2001-жыл аралығындағы отандық тарихи білімнің қалыптасуы мен дамуының бейнесін тарихи-теориялық жағынан қайта жаңғыртудың өзектілік мәні жоғары;
- қазақ ағартушылары мен ұлттық интеллигенция өкілдері қалдырған тұжырымдамалық идеялардың Қазақстандағы тарихи білімді дамытуға ықпалы болған;
- зерттеу кезеңіндегі Қазақстандағы тарихи білімді реформалау – мемлекет саясатындағы негізгі бағыттың бірі болған;
- тарихи білімнің дамуы идеологиялық және саяси кедергілерге тәуелді болып келді;
- тоталитарлық режімнің қазақ халқының ұлттық тарихына шек келтіруі – Қазақстандағы тарихи білімнің дамуына да нұқсан келтірді;
- жұмыста Қазақстандағы тарихи білімнің даму кезеңдеріне алғаш рет сипаттама берілгендіктен, зерттеу болашақта олардың мазмұнын кеңірек ашуға алғышарт болып табылады;
- тарихи білімнің дамуында болған келеңсіздіктерді ескеріп, оң тәжірибелерді анықтау қажеттігі – білімді модернизациялауға бет алған бүгінгі күні, тарихи білімді дамытуға бағытталған жаңа стратегиялық жобалар жасауға мүмкіндік береді;
- қазіргі Қазақстан қоғамындағы тарихи білімнің даму тенденциялары объективтік сипат алуда.
