1.11.2 Жемiс беруді есепке алу әдiстерi. Ағаштар мен сүрекдiңдердiң жемiс беруін зерттеу және есепке алу үшiн мынандай әдiстердi қолданады:
1. фенологиялық әдіс (В.Г.Каппер шкаласы бойынша көз мөлшерімен жеміс түсiміне баға берiледi);
2. модельді ағаштар әдісі (кесілген ағаштардың жемістері есепке алынады);
3. бақылау алаңдары әдісі (орман шымылдығы астындағы есеп алаңшаларындағы жерге түскен емен жаңғақтарын, тұқымдарын есепке алу);
4. тұқым өлшеу әдісі (жерге түскен қарағай, шырша, қайың т.б. тұқымдарын санау);
5. биологиялық әдіс (бұтақтарда қалған, жерге түскен жемiс iздерi арқылы санау);
6. биологиялық-есеп әдісі (ғылыми мақсатта жүргізіледі);
7. көз мөлшерiмен есептеу әдісі (өндiрiс мақсатында жүргізіледі);
8. өскiн мөлшерi және жасы бойынша өткен жылдар түсiмiн анықтау әдісі.
Ағаш түрлерінің жемiс салуын күшейтудің қазiргi әдiстерi үш топқа бөлiнедi. Бұл әдiстер мыналармен байланыстырылады:
1. ағаштардың зат алмасуының бұзылуы (діңдері мен бұтақтарын сақиналау, желектерін қию, ағаш діңіне глюкозаны енгізу, фитогормонмен өңдеу);
2. селекциялау және будандастыру (аналық ағаштарды таңдау, вегетациялық будандастыру, қосымша тозаңдату);
3. ағаштардың өсiп-өну ортасының өзгеруi (сүрекдіңдерді сирету, органикалық пен минералдық тыңайтқыштарды енгізу, топырақты жақсартатын ағаш пен бұта түрлерін отырғызу, топырақты қопсыту).
Достарыңызбен бөлісу: |