Діннің ең бір негізгі функциясы — орын толтыру (компенсаторлық) функциясы, яғни адам баласы өз дәрменсіздігінің, шамасы келмейтін жағдайларын Құдайға, табиғаттан тыс күшке артып, діннен қорғаныс іздейді. Мысалы: езушілік — рухани бостандық арқылы; әлеуметтік теңсіздік — барлық адамдардың Құдай алдында тендігі; жеке бастық — христиан бірлігі. Психология жағынан: рухани ләззаттық, медитация, катарис, жұбату т.б. функцияларын дін орындайды. Діннің тағы бір функциясы — реттеушілік функциясы. Реттеуші функция деп жеке адамның, ұжымның, қауым адамдарының белгілі бір идеясын, құндылықтарын, әдет-ғұрып, дәстүр институттар меи адамдардың арасындағы қатынастарды, мінез-құлықтарын, сана-сезімдерін реттейді. Осылай реттеушілердің ішінде ең бір елеулісі белгілі бір жүйелік нормаға (діни құқықтың, мораль және т.б.), үлгімен (көптеген үлгілі нәрселермен), бақылау (әр түрлі ұйғарымды орындау), мадақтау мен жазалаулар болып есептеледі. Бұл функцияны тікелей дінге байланыстырып қарастырсақ, қандай да бір іс-әрекеттер, қатынастар болмасын, оларды Құдай атынан, Құдай өсиеті мен шариғат арқылы және т.с.с. діни мораль арқылы реттейді. Қорыта айтқанда, діннің басты «реттеуші» функциясы, адамдық қарым-қатынастарын белгілі бір тәртіпке келтіріп, оның құдіреттілігі мен қасиеттілігіне адамдар-ды иландыру, сендіру.
