Қазақстан Республикасының Конституциясы (30.08.1995.) адам құқықтары мен бостандықтарын саяси институт ретінде
Қазақстан Республикасының Конституциясы — Қазақстан Республикасының Ата Заңы. Ағымдағы Конституция 1995 жылы 30 тамыз күні жалпыхалықтық Референдум негізінде қабылданды және 5 қыркүйек күні өз күшіне енді. Конституция 9 тараудан, 98 баптан тұрады.Конституция мемлекеттік құрылыстың құқықтық негізін қалыптастырушы құжат болып табылады. Ол мемлекеттілік тетік, қоғамдық, саяси институттар ретінде қызметтің негізі боларлық принциптерін орнықтырды, адам мен азаматтың конституциялық мәртебесін белгіледі, экономикалық құрылыстың негіздерін айқындады. Бұл тәуелсіз Қазақстанның қабылдаған екінші конституциясы. Алдыңғы конституция 1993 жылы 28 қаңтарда қабылданған болатын.Бүгiнгiкүнгi адам құқығын қорғау мәселесi текжекелеген мемлекеттердiң iсi ғана болып қана қоймай сондай-ақ ол барлықәлемдiкқауымдастыққа мүше елдердiң үлкен де өзектi iрi мәселесiнеайналып отыр.Осытұрғыдан алғанда бұл тақырып төңiрегiндегi проблемаларасаөзектi сипатқа ие болып отырғандығы белгiлi. Әсiресе осысоңғы оншақтыжылдар аралығындаадам құқығын қорғау мәселесi халықаралықденгейде белсендi түрдекөтерiлiп, тiптiбұлмәселе жекемемлекеттердiң құқық жүйесiнiң өзiншедербес саласы болыпқалыптаса бастағаны белгiлi.Құқық ұғымы Адам әр түрлі әлеуметтік қатынастарға түседі. Қарым-қатынас нәтижесінде адамдар арасында өзара әрекеттестік қалыптасады, түсіністік пайда болады, қамқорлық жасау және көмек беру жүзеге асады. Қоғамдық қатынастар әлеуметтік нормалар арқылы реттеледі, олардың арасында құқық нормалары ерекше орын иеленеді. Құқық нормалары заңдар мен нормативті құқықтық актілерде көрініс табады. Жалпы адамзаттық құндылықтар және әділеттілік, ізгілік, теңдік, бостандық идеялары құқықтың негізі болып табылады. Құқық дегеніміз — мемлекет арқылы камтамасыз етілетін, әділеттілік туралы адамдардың көзқарастарынан көрініс табатын, жалпыға бірдей міндетті нормалардың жиынтығы
