Бақтияр: Екеуіңе не болған,ренжісіп қалдыңдар ма?
Қоян: Мен кірпімен дос болмаймын. Өйткені, ол әдепсіз. Оған: «Сәлем досым» десем, жауап бермейді.
Кірпі: «Сол сөзді күнде айтасың, сені кеше ғана көрдім ғой», – дейді.
Бақтияр: «Кірпі, оның не? Сәлеметсіз бе? деген сөз денсаулығың жақсы ма,дегенді білдіреді».
Қоян: «Сен өзің ғой, мені «қыли» деп мазақтай бересің.
Кірпі: «Сен өзің менің атымды атамай, әй, сен» – деп айқайлайсың.
Бақтияр: Достар бір-бірін сыйлап, құрметтеуі керек.
Қоян: Кірпі, кешір, досым.
Кірпі: Сен де мені кешір, қоян досым. Енді екеуміз татуласып, балаларға тақпақ айтып берейік.
Тәрбиеші: Балалар, егер біз ренжісіп қалсақ, «Татуласу» тақпағын айтып достасамыз. Солай емес пе? (Балалар бір-біріне қарап, қолдарын шапалақтап, тақпақты айтады).
Татуласу
Әкел, досым, қолыңды,
Татуласқан орынды.
Өкпелесіп, не таптық,
Көрсет, кәне, соныңды.
Баққа бірге кірейік,
Қол ұстасып жүрейік.
Татулықтың белгісі,
Кел, қосылып күлейік.
Тәрбиеші: (Аңдарға қарап) – Міне, қараңдаршы, әдептілік елінде қандай ақылды балалар тұрады. Қане, сендер орманды тәртіпке келтіріп, саңырауқұлақ, гүлдерді жинаңдар. (Аңдар жинайды).
Достарыңызбен бөлісу: |
