«Дәл осы өлеңнің тұсында, Абай әйел
жынысына казақы көзбен, әсіресе бойжеткен қызға феодалдық орта қарайтын
көзбен қарағандай болады. Сол себепті сұлудың жүзін бізге айтып беріп отырған
акынның көзі кебінше қыз кере келген жігіттің, келін айттыра келген құданың
көзкарасы сияқты. Нақтылы дәлдік болғанмен ішкі сезім сыры жоқ шығарма
көрінеді. Белдеуге сұлу атты байлап қойып, мүсін
-
тұлғасына көлденен қарап отырған
бағалаушының мінезін аңғарамыз. Кейінірек жазылатын «Ат сынын» осы қыз
суретінің тұсында еріксіз
еске алуға тура келеді. Онда да аттың көкілі, қүлағы, қабағы,
мойны аталып келіп, ұлы денесі сипатталып кетеді. Бірак атқа солайша сырт мүсінін
санап, сынау қаншалықты қонымды болса да, адамзатқа қолданған әдіс оншалық
орынды емес». Аддымен
Достарыңызбен бөлісу: |
