Жамал. Ойбай-ау, саған не жоқ, сен де сазгерсің бе?
Ернар. Жоқ, журналистпін.
Рауза. Бәсе, өтірікші екенсің ғой.
Ернар. Неге?
Жамал. Журналистің бәрі – өтірікші, кімнің тарысы піссе, соның тауығы.
Ернар. Сендердің айтып отырғандарың – жалдамалы журналистер. Олар – сатылған, жазғанының бәрі өтірік. Әр басылымның өз иесі бар. Ол – мемлекет, ол – қалталы адам. Орыста: «Ақшасын кім төлесе, музыкаға сол тапсырыс береді» деген мәтел бар. Жалдамалы журналист кім акша төлесе, соған қызмет етеді. Мен – тәуелсіз журналистпін. Ешкімге жалданбаймын, еш жерде жұмыс істемеймін, шындықты жазамын. Менің жазғанымды басуға кез-келген редактордың батылы жетпейді, сендер сияқтылар әуелі оқудан қорқады.
