37
жылдары кең өріс алды. 1813 жылы үкімет машиналарды қиратқандарды
өлім жазасына кесті.
ХVІІІ ғасырдың аяғы –ХІХ ғасырдың басындағы Франция мен Англия
арасындағы күрес салдарсыз болмады. Наполеон соғыстарынан кейін Англия
бірнеше жылдар бойы экономикалық қиыншылықтарды басынан өткізді.
Мемлекеттік қарыз 450 млн фунттан асып кетті. Жарты миллионға таяу адам
əскерден босатылды. Заң шығару билігі парламенттің қолында болды.
Атқару билігі корольде жəне парламент тағайындаған үкіметте болды. Елде
тіпті ХVІІІ ғасырдың аяғында қалыптасқан екі бақталас партиялар қызмет
етті. Тори партиясы жер қожалығы бар ақсүйектер мен дін басыларының
мүддесін көздеді. Виги партиясы өнеркəсіп жəне қаржы капиталистеріне
сүйенді. Ақсүйектердің саяси үстемдігін сақтауға Англияда болған сайлау
жүйесі көмектесті. Жоғарғы палата лордтар палатасы пэр ақсүйектерінің
өкілдерінен тұрды. Ондағы орын мұрагерлік жолмен беріліп отырды.
Жоғарғы палата төменгі палата қабылдаған заң жобаларын бекітті.
Қауымдастық палатасы – графтық жəне қалалық сайланған депуттардан
тұрды. Жоғары мүліктік шарт қауымдастық палатасына сайлауға жəне
сайлану құқына тек ауқатты азаматтардың яғни «жаңа дворяндар», өнеркəсіп
жəне қаржы капиталистерінің ие болуына əкелді.
Англияда көне сайлау жүйесі сақталды. Графтық жəне қалалық
шекаралар король Яков І тұсында анықталған күйінде қалды. Бірыңғай
сайлау цензасы болмады. 16 млн халықтың сайлауға тек 16 мың адамы ғана
қатысты. Парламенттік сайлауға дауыс беру құпия түрде емес, ашық түрде
өтті. Сондықтан Англиядағы əкімшіліктегі жергілікті ақсүйек – ірі жер
иеленушілер оның бай арендаторлары-йомендердің қалай дауыс бергенін
жəне оларға қысым көрсетуге болатындығын білді. Жериеленуші
ақсүйектердің қолдарында үкімет тағайындаған жергілікті билік органдары
болды.
Парламенттік
Достарыңызбен бөлісу: