қалыптасып, заттық үғым алған кезде, сүраулық мән туғызу үшін
екінші рет
не
қосылған.
Неше
есімдігінің қүрамындағы
-ше
осыдан
бүрын айтылған
қанша
есімдігінің қүрамындағы морфема екені анық.
Не
сөзі о баста зат есім мәнінде қолданылған. Солай екендігіне
қазіргі тілдегі кейбір қолданыстары да айғақ.
Не нәрсе, не іс, не зат
тәрізді тіркестер қүрамындағы
не -
тек зат есім мәнін ғана береді.
Не -
о баста зат есім болғандығын оның септеулік түлғаларының
сүрау есімдіктері есебінде қалыптасуы да дәлелдейді.
Нені, неге, неде,
неден, немен
тәрізді түлғалардың сүрау есімдіктері есебінде қалыптасуы
сөз мағынасын саралап түсінуге үмтылудан туған болса керек. Тура
объект мәні мен, жанама объектілік мағыналар
неге, неде, неден
(септік
ж алгауларды ң сем ан ти касы н а сай) сүрау есім діктері арқы лы
аш ылатыны мәлім.
Не
сөзін ің септік түлғалары ны ң сүраулық
мәндерде қалыптаса бастауы сонау ескі дәуірден басталған процесс.
VIII ғасыр жазбалары тілінде мынадай түлғалар үшырасады:
негу: біз
йкегу, негу тіп өтунелім
(біз екеуміз қалай өтінейік),
неке: неке
қорқурбыз
(неге қорқамы з),
неде: неде өтуру йоқ
(не үшін жоқ).
Сонымен,
не
сөзінің объектілік мән беретін септік жалғауларында
қолданыла бастауы ертеден кездеседі. Оның үстіне, коне түркілік
жазбалар тілінде
не
есімдігінің септік түлгалары кейде қазіргі
тіліміздегі м ағы насы нан өзге, басқа сүрау есімдіктері орны на
қолданылғандыгы да бар. Жоғарыда келтірілген
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: