Гигрофиттер- қалыпты жағдайда артық су жағдайында дамитын, яғни сулы топырақтарда өсетін жыныстар. Оларға: су ниссасы, птерегоидтық лапина, қарапайым таксодий және т.б.
Мезофиттер- жеткілікті сумен қамтамасыз ету жағдайында қалыпты дамитын, қажет болған жағдайда оны сақтайтын тұқымдар; мұндай жыныстар ылғалды топырақта өседі. Ағаш өсімдіктердің көпшілігі осы топқа жатады.
Ксерофиттер- эволюция процесінде дамыған, топырақтағы ылғалдың жетіспеушілігімен қалыпты дамитын, құрғақ жерлерде өмір сүретін тіршілік иелері. Бұл топқа кейбір қылқан жапырақты ағаштар (көбі арша, көптеген кипарис, кейбір қарағай), ал кейбіреулері жатады
жапырақты: горсен этненский, бұталы бұтақсыз, крест тәрізді коллекция және т.б.
Сәндік бау-бақшада қыс пен көктемгі су тасқынына төтеп бере алатын ағаш түрлері белгілі бір құндылыққа ие. Бұл қабілет, көбінесе, тұқым қуалайды және көбінесе Виллоу тұқымдасының өкілдерінде кездеседі; оны сонымен қатар саз емені, батыс тауы, жоғары күл және т.б.
Жарық - бұл табиғи түрде ағаш өсімдіктерін қамтитын барлық жасыл өсімдіктердің тіршілігінің негізі. Барлық ағаш түрлерінің қалыпты дамуы үшін жарықтандыру қарқындылығы (жарық қарқындылығы) және тәуліктің ұзақтығы бірінші кезекке ие. Соңғы фактор, белгілі бір дәрежеде, жарықтың жеткіліксіздігінің орнын толтыра алады, бірақ бұл жазда тек күндізгі уақытта солтүстік ендіктерде ғана мүмкін. Солтүстік Кавказ жағдайында тәуліктің ұзақтығын көптеген жағдайларда ескермеуге болады және мұнда өсетін ағаш түрлерін жарықтандыру қарқындылығына қойылатын талаптарға сәйкес бөлуге болады:
жарық сүйгіш тұқымдар- тек толық және тұрақты жарықта өсіп, гүлдейтін және жеміс бере алатын ағаш өсімдіктер (мәңгі жасыл кипарис, кәдімгі олеандр, казак аршасы және т.б.);
көлеңкеге төзімді тұқымдар- ішінара немесе уақытша көлеңкелене отырып қалыпты түрде дами алатын, бірақ тек толық жарықтандыру кезінде қалыпты дамуға қол жеткізетін ағаш өсімдіктер (Лоусон кипарисі, далалық үйеңкі, лавр вибурумы және т.б.);