Тілдің пайда болуы мен мәні туралы мәселені ғылымдағы ең көне мәселелерге жатқызуға болады. XVII-XVIII ғасырлар бұл мәселеге деген қызығушылық мәдениеттің «әмбебап тілін» іздестіруге және алғашқы тілдің бар екендігі туралы әмбебап грамматиканы жасауға әрекеттенуге байланысты болды, оның рөлі үшін иврит немесе латын ұсынылды.
Тіл мен мәдениеттің өзара байланысы Тіл мен мәдениеттің байланысына көптеген еңбектер арналған. К.Леви-Строс тұжырымдамасы бойынша тілді мәдениеттің өнімі, бөлігі және шарты ретінде қарастыруға болады: «тіл арқылы жеке тұлға өзінің топтық мәдениетіне ие болады»
Р.О. Шор тілді қоғам, ұжым құрған құндылқтарды тарататын мәдени құрал деп мәлімдейді. Жеке тұлғаның белгілі бір тілді таңдауы, оның белгілі бір сөйлеу формаларын меңгеруі тек өзі мүше болып табылатын этникалық немесе әлеуметтік бірлестік, мәдени және тарихи біртұтас қоғам ғана анықтайды. Р.О.Шор тілді ойды жеткізудің әлеуметтік формасы ретінде анықтайды.