Оксикбаева Газиза
жүктеу/скачать 42,03 Kb.
|
Оксикбаева Газиза.docx klin.farma
- Бұл бет үшін навигация:
- пэгинтерферон α және рибавирин
| Бастапқы емделу.
Мақсаттылығы. Жай күйдегі инфекцияға қараудың нәтижелері мынаны көрсетеді: қатты гепатит С болған 55-85% ауруларда вирус жойылмайды. 5-20% ауруларда 20-25 жылдан кейін бауыр циррозы байқалады. [53, 54] 20% деген көрсеткіш тым асыра айту болу мүмкін, себебі негізінен мамандандырылған клиникалардың статистикасын көрсетеді (ауруларды таңдаудағы критериялардың айырмашылығындағы қатеден) Бауыр циррозы гепатит С дамуының себебінен, бауыр жетіспеушілігімен(қауіп 10 жыл ішінде 30% құрайды) және бауыр жасушаларының қылтамағымен қауіп төндіреді( қауіп жылына 1-2% ) [55]. Қатты гепатит С жазылғандар (15-45% қандағы РНК вирусы анықталмағандар) кейіннен соңындағы асқынулардан сақталған, және емделу қажет емес. Бірақ катты түрін сирек анықтайды, көбісінен созылмалы гепатит С анықтайды. Созылмалы гепатит кезінде басты қауіп төндіретін бауыз циррозы, оның қауіп факторларына ересек кезінде жұқтыру (негізінен еркектерде), күніне 50 мл ішімдік тұтыну, семіру немесе май дистрофиясы, АҚТҚ-инфекциясы[56-58] жатады. Биопсиясымен мостовидті фиброз немесе бауыр циррозы анықталғандық (METAVIR жүйесі бойынша кезеңі ≥ 2 немесе Исхак жүйесі бойынша кезеңі ≥ 3) аурудың дамуының үлкен ықтималдығын және вирусқа қарсы терапияның қажеттілігін көрсетеді [40, 41, 57]. Гепатит С сонымен бірге бауырдан тыс болатын көптеген көрсетімдері болады, оның бастысы – қанда криоглобулиндердің(аномальді ақуыз) пайда болуы. Олар аралас криоглобулинемия – васкулитті тудырады, оған терінің және ішкі мүшелердің, негізінен бүйрек зақымдануы тән. Мақсаттар мен нәтижелер Емделудің мақсаттары – күшейген гепатит С болдырмау, вирусты алып тастау кезінде мүмкін. Сондықтан емделудің тиімділігін қандағы гепатит С вирусының шоғырлануына байланысты. Гепатит С емделуге келеді, егер де тұрақты вирустық жауабы болса, яғни вирусқа қарсы терапия 6 айдан соң аяқталғаннан кейін вирусты РНК сапалы тесті теріс болып қалады. Емделудің жаршысы ерте анықталған вирустық жауап – вирусты РНК 100 есе азаюы немесе 12 апта ішінде қан құрамынан вирустың жоғалуы. Егер вирусты РНК теріс нәтижесі терапия біткен соң анықталса, жауабы туралы емделудің соңында айтады. Вирусты РНК препаратты тоқтатудан кейін қайта пайда болғанда, ауруда рецидив бар деп саналады. Егер емделу кезінде гепатит С вирусының шоғырлануы тұрақты болып қалса, емделудің жауабы жок екені жайлы айтылады; егер виремя азайса (мысалы, 100 еседен көп), бірақ вирус қанда анықтала береді - емделу жайында кейбір жауап бар екені жайлы. Емделу курсын интерферонмен не пэгинтерферонмен, онымен қоса рибавиринмен өткендерде(көбіне вирустық жауабы тұрақтыларда) бауырдың гистологиялық суреті жақсарады және фиброздың байқалуы азаяды. Қолайлы схема: пэгинтерферон α және рибавирин Гепатит С вирусын емдеуде үлкен жетістіктерге қол жетті(сур.1); қазіргі таңда терапияның бірнеше схемалары FDA келісілген (кес.6). Рандомдалған клиникалық тәжірибелерде тұрақты вирустық жауаптың ең үлкен жиілігі ұзақ әсерлі пэгинтерферон α препараттын қолдану кезінде алынды. Бұл схема қазіргі таңда стандартты емделу болып саналады. Пэгинтерферондарды интерферондармен полиэтиленгликолдың инертті полимерін қосу арқылы алады, оның нәтижесінде бүйректік клиренс азаяды және T1/2 препарата көбейеді[60]. АҚШ-та екі пэгинтерферон - пэгинтерферон α-2b молекулярлық массасы 12 000 (ПегИнтрон, Schering- Plough Corporation, Кенилуэрт, Нью-Джерси) және пэгинтерферон α-2a молекулярлық массасы 40 000 (Пегасис, Hoffmann-La Roche, Натли, Нью-Джерси) қолдануға рұқсат етілген. Ұзын T1/2 пэгинтерферон арқасында аптасына бір рет енгізуге болады. Екі аса үлкен рандомдалған басқарылатын тәжірибелер мәліметтері бойынша пэгинтерферон α ны аптасына бір рет рибавиринмен қосу интерферонды рибавринмен үш рет аптасына қосу не бір пэгинтерферон αмен емделуге көбірек апарады[31, 32]. Бұл зерттеулерде пэгинтерферон α-2b дозасы дененің килограмм салмағына есептеледі (1,5 мкг/кг, FDAбойынша), рибавирин пэгинтерферон α-2 b бірге 800 мг дозамен есептелді; пэгинтерферон α-2a 180 мкг фиксациялық дозасын қолданады, онымен бірге рибавириннің үлкен дозасы жүреді - 1000 мг 75 кг үшін және төменнен, тағы 1200 мг 75 кг асатындар үшін. Үшінші рандомдалған басқарылатын тәжірибе пэгинтерферон α-2a 180 мкг дозасында сочетали рибавириннің дозасы - кәдмгі (800 мг) не жоғары (1000 мг 75 кг-нан төмен және 1200 мг 75 кгнан жоғарылар үшін) [33]. Пэгинтерферонның екі препаратын Рибавириннің бірдей дозасымен комбинацияда салыстыру тәжірибесі зерттелген жоқ,сондықтан қай пэгинтерферонның тиімдірек екені белгісіз.
жүктеу/скачать 42,03 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|