Основы фармакологии

Эпинефрин немесе адреналин деп те атаймыз.Ол тікелей қоздырушы әсер көрсеткендіктен, тікелей адреномиметик болып табылады.ДЗ рецептормен кещен түзуі, мипатикалық жүйке жүйесімен иннервацияланатын тіндердің немесе ағзалардың белсенділігін арттырады.

Эпинефриннің альфа- адренорецепторларының әсері.

Көптеген қантамырларын тарылтуында болып келеді.Артериялық қысымның жоғарылауы.Адреналинді біз егерде көктамырға енгізген жағдайда әсері иненің ұшын тыққан кезден басталады деуге болады.Әсері бірақтан қысқа мерзімді,шамамен 5 минут аралығында болады. Көз қарашығын кеңейтуі.Көкбауыр капсуласын жиыруы, эритроцит мөлшерінің көп бөллінуіне әкеледі.

Бета-адренорецепторалары әсері.

Бета-1 адренорецепторларын қоздырады,адреналин жүректін қызметін белсендіреді екен.Атап айтқанда , қызметін- жүректін жиырылу күші жоғарлауы, жиырылу жиілігі күшейеді, өткізгіштігі жақсарады, автоматозм күшейеді.Жүрек жұмысының тиімділігі төмендеп, үнемсіз жұмыс жасайды екен.

Бета-2 адренорецепторларын қоздырады, бронхоспазмда бронхыларды кеңейтіп, өкпе қантамырларын, қаңқа бұлшықеттерін, мидың қантамырларын кеңейтуін жатқызамыз.

Анафилактикалық шок кезінде , шокқа қарсы зат ретінде біз адреналинді қолданамыз.Себебі, қантамырлардың тонусы жоғарылаған кезде және жүрекке тікелей белсендіргіш әсерінің болуында.

Эритромицин- резервтегі антибиотик деп те атайды.Себебі, оған микроорганизмдердің тұрақтылығы тез дамуында екен.Уыттылығы төмен антибиотиктер қатарына жатады.Сондықтан, жүкті әйелдерде инфекциялық қандай да бір паталогия болған жағдайда, пенициллиндермен қоса тағайындайды.

Азитромицин- басқалай, сумамед немесе зитромакс деп те атаймыз.Жоғарғы концентрацияда жоғары бактериоцидтік әсер ететін белсенділігі жоғары антибиотик. Жыныстық жолмен берілетін инфекция кезінде қолданамыз.

Фармококинетикалық параметрлері бойынша айырмашылықтарына тоқталайық.Яғни, фармакокинетикалық параметрлері- сіңірілу механизмі,таралуы мен тасымалдануы,щығарылуы, битрансформациясы және енгізу жолы.

Эритромицин фармакокинетикасы.
Сіңірілуі:жоғары деңгейде.
Биожетімділігі-30-65 %.
Таралуы:біркелкі емес.
Ең жоғары концентрациясы 2-4 сағаттан кейін.
Шығарылуы:жартылай шығару кезеңі 1,5-2 сағатта жүзеге асады.Егер де анурия болған жағдайда 4-6 сағат.Өтпен шығарылуы -30%,бүйрекпен 3% құрайды.

Азитромицин фармакокинетикасы.

Қорытындылай келе,екі препаратты фармакокинетикалық параметрлерін салыстыра келе , олардың таралуында,биожетімділігі мен сіңірілуінде біршама айырмашылықтар бар.Екеуі де макролид тобына жатқызылғанымен, айырмашылықтары болады.