Қазақ КСР-iнiң мемлекеттiк егемендiгi туралы Декларация
қабылдап
жатқан кезде, қоғамдық қозғалыстар айрықша белсендiлiк көрсеттi. Республика
Жоғарғы Кеңесi үйiнiң алдындағы алаңда күн сайын көптеген адамдар
жиналып, таңертеңнен кешке дейiн шерулер өтiп жатты. Әлеуметтiк
мәселелердi шұғыл шешудi, Кеңес Армиясын қайта құруды талап еткен жастар
ұйымдастырған пикет, аштық жариялау көрiнiстерi жиiлей түстi.
Осы кезде Республикада тағы бiр қозғалыс -
казактар
бой көрсете
бастады. Олар Алтын Орданың ыдырауы заманынан кейiн Ресейде пайда
болған әскери-саяси әлеуметтiк топ (сословие). Көптеген жылдар бойы казактар
патшаның империялық басқыншылық саясатының сенімді қорғаны болып,
қазақ өңірін отарлаудың түгел тарихында басқыншылық, жазалаушы күш
ретiнде пайдаланылды. Орал казактары басшыларының 1991 жылғы
қыркүйектiң 15 жұлдызында өздерiнiң патша мен Отанға қызмет етуiнiң 400
жылдығын мерекелеуге шешiм қабылдауы елде болып жатқан саяси
өзгерiстерге мүлдем қайшы болды. Облыс басшыларының мұндай айқын,
сыңаржақты мерекелеуге кедергi жасап, ақылға шақыруы ешқандай нәтиже
бермедi.
“Азат”, ”Желтоқсан”, “Парасат” қозғалыстарының басшылары бұл қазақ
халқының намысына тию деп бағалады. Мерекеге бiрнеше күн қалғанда осы
қоғам өкiлдерi Орал қаласының орталық алаңына жиналып халық алдында ұран
көтердi, ереуiл және шерулер ұйымдастырды. Осымен бiр уақытта қалаға
Краснодардан, Доннан, Челябiден, Самарадан казак әскерлерiнiң өкiлдерi де
келдi. Тартыс қыза түсiп, жаппай қақтығысуға өте жақын тұрды. Тек қана
құқық қорғау органдары мен “Азат” қозғалысы басшыларының жұмыстары
нәтижесінде ғана қақтығысқа жол берiлмедi.
Жаңа Өзендегi оқиғалар. Алматыдағы желтоқсан оқиғалары, Кеңес
Одағының әр түрлi аймақтарында болып жатқан жанжалдар билік органдарын
ойлантуға, жылдар бойы жинақталған проблемаларды шешудiң тәсiлдерi мен
жолдарын iздестiруге мәжбүр етуге тиiстi едi. Осындай шешiмiн таппаған
түйiннiң бiрi Маңғыстау облысының Жаңа Өзен қаласындағы iрi толқуға әкелiп
соқтырды. Мұнда тұрғын үй алу кезегi, мектепке дейiнгi балалар мекемелерiне
деген кезек өте баяу жылжуы, жастар арасында жұмыссыздық өстi. Аймақтың
мұнайы мен газын сорып жатқан орталық ведомстволар жергiлiктi жерде
кадрлар даярлаудың орнына, өндiрiс орындарында Солтүстiк Кавказдықтар мен
өзге ұлт өкiлдерiнiң және вахталық әдiспен қызмет етуi халық наразылығының
түрткiсi болды.
Сауда, қоғамдық тамақтандыру, тұрмыстық қызмет көрсетудi
ұйымдастыруда iрi кемшiлiктер болды. Үй бөлуде, азық-түлiк және өнеркәсiп
тауарларын бөлуде әдiлеттiлiк бұзылып отырды. Басқа жақтан келген
жұмысшылар жергiлiктi халықтың дәстүрлерiмен санаспай, оларды
дөрекiлiкпен кемсiттi. Әлеуметтiк жағдайлардың шиеленiсуi ұлтаралық
қатынастардағы, әсiресе байырғы тұрғындар мен Кавказ ұлт өкiлдерiнiң
арасындағы қақтығыстармен астыртын ұштаса бастады. 1989 жылдың
маусымында қалада екi жақтан да қан төгiлген жаппай тәртiпсiздiктер
басталды. Бұл жанжал құқық қорғау органдары мен арнайы мақсаттағы
әскерлердiң араласуымен ғана басылды. Басқа да қалалар мен жұмысшы
қалашықтарында жекелеген жанжалдар орын алған.
Қарағанды кеншiлерiнiң ереуiлдерi. 1989 жылы шiлдеде Қарағанды көмiр
алыбының 10-15 мың кеншiлерi күн сайын ереуiлге шықты. Кеншiлердiң
талаптары алғашқыда экономикалық сипатта болса, әсiресе еңбек ақыны
көбейту, шахталардағы еңбек жағдайын жақсарту, азық-түлiк тауарларының
түрлерiн көбейту мәселелерi алға тартылды. Кейiннен әлеуметтiк талаптарға,
Семей ядролық полигонын жабу, одақтық ведомстволардың монополиясын
тоқтату мәселесi қосылды. Кеншiлер құрған комитеттердiң басында Д.Тегiсов,
П.Шлегель, М.Рамазанов, П.Перебойнос және басқалар тұрды. Кеншiлермен
билеушi орындардың басшыларының бiрнеше кездесу-сұхбатынан кейiн,
олардың көптеген, әрi әдiлеттi талаптарын орындауға уәде берiлген соң ғана
ереуiлдер тоқтатылды.
Достарыңызбен бөлісу: |