сұхбатынан кейiн, билік орындары олардың әдiлеттi талаптарының біршамасын
орындауға уәде бергеннен кейін ереуiлдер тоқтатылды.
Тәуелсіздіктің бастапқы қадамдары. Демократиялық процестердi
тереңдетудiң, қоғамдық-саяси ұйымдармен және қозғалыстармен сындарлы
ынтымақтастың маңызды факторы ретiнде саяси көппiкiрлiктi билік тарапынан
мойындау шамамен 1991 жылдың көктемiнде анық байқалды. Бұл кезде
Қазақстанда дербес саяси және қоғамдық бiрлестiктер саны 120-дан асқан едi.
Қазақстанның мемлекеттiк тәуелсiздiгіне қол жетуде Қазақ КСР Жоғарғы
Кеңесiнiң кезектен тыс XIV сессиясының шешiмдерi де мұрындық болғанын
атаған жөн болар. Сол сессияда төрт заңның жобасы, яғни: ”Қазақ КСР
Конституциясына (Негiзгi Заңына) өзгерiстер мен толықтырулар енгiзу
туралы”, “Қазақ КСР-iндегi тiлдер туралы”, “Қазақ КСР-нiң халық
депутаттарын сайлау туралы” және “Қазақ КСР-iнде халық депутаттары
жергiлiктi кеңестерiнiң депутаттарын сайлау туралы” шешiмдері қабылданды.
Жаңару кезеңi Қазақстанда тек жасампаздық ғана емес, көптеген
құндылықтың жойылуына қайтадан қаралып бағалануына себепкер болды.
Әлеуметтiк саланы жетілдірудiң жаңа механизмiн құру экономикалық, саяси
және өзге қоғамдық байланыстардың дамуынан едәуiр артта қалып қойған
жағдайда қалыптасты. Әкiмшiлiк-әмiршiлдiк жүйеден алыстап оны ыдырату
қоғамдық басқарудың оған сай келетiн жаңа құрылымдарын дер кезiнде құру iсi
алғашқыда тым баяу жүрді. Үкiмет дағдарысы да кеңейіп тереңдей түсті. Яғни,
Кеңестік партиялық-авторитарлық билік жүйесі кәдеге жараудан қалды, ал
Кеңестердiң саяси беделi қоғамдық қатынастарды реттей алмады.
Қазақстанның саяси және юрисдикциялық тәуелсiздігін өз қолына алу
жолында Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесi 1990 жылы 25 қазанда қабылдаған
Қазақстанның мемлекеттiк егемендiгi туралы
Достарыңызбен бөлісу: