Клиникалық
түрлері
:
1.
өкпені
зақымдайтын
түрі
(
ауа
арқылы
жұғады
);
2.
тері
жамылғысын
зақымдайтын
түрі
;
3.
бубон
жəне
тері
бубонды
түрі
;
Салыстырмалы
диагностикасы
.
-
туляремия
-
туберкулез
-
сібір
жарасы
-
бөртпелі
сүзек
-
пневмония
52.
Оба
.
Негізгі
клиникалық
көріністері
.
Диагностикасы
.
Науқастарға
күтім
жасау
ерекшеліктері
.
Емі
.
Науқастарды
ауруханадан
шығару
тəртібі
.
Алдын
алу
.
Негізгі
клиникалық
көріністері
.
1.
Теріні
зақымдайтын
түрінде
қоздырғыш
түскен
жерде
əуелі
қызыл
дақ
,
сосын
папула
-
везикула
-
пустула
түрлі
бөртпелер
пайда
болады
.
Бубон
түрінде
:
зақымдалған
бездер
ісінеді
,
өте
күшті
ауырсыну
.
Науқастың
басы
ауырады
,
əлсіздік
,
дене
қызуы
субфебрильді
.
Бубон
үстіндегі
тері
қызыл
түсті
,
жалтырайды
,
бубон
аймағындағы
қоршаған
ткандермен
қосылған
; 8-10-
шы
күні
өзінен
-
өзі
жарылады
.
2.
Тері
бубонды
түрі
.
3.
Өкпені
зақымдайтын
түрі
:
ауыр
пневмония
тəрізді
өтеді
,
жасырын
кезең
2-3
күн
.
Ауру
жедел
басталады
,
көкірегі
ауырады
жəне
ентікпе
пайда
болып
,
күшті
жөтел
,
ақ
түсті
қақырық
,
улану
белгілері
болады
.
Аускультация
кезінде
əртүрлі
сырылдар
естіледі
.
Көбіне
өкпені
зақымдайтын
түрі
арнайы
емделмейді
.
Диагностикасы
.
1.
Тері
зақымдайтын
түрінде
пустула
ішіндегі
сұйықтықты
зерттеуге
алады
.
2.
Бубон
түрінде
бубонның
сұйықтығын
зерттеуге
алады
.
3.
Өкпені
зақымдайтын
түрінде
жұтқыншақтан
жағынды
жəне
қақырық
алынады
.
Осы
жинақтар
бактериологиялық
зерттеуге
жіберілу
тиіс
.
Барлық
түрлерінде
5
мл
қан
күре
тамырынан
алынып
серологиялық
зерттеуге
жіберілуі
керек
.
Науқастарға
күтім
жасау
ерекшеліктері
.
1.
Дене
қызуы
қалыпты
болғанға
дейін
төсектік
тəртіпті
бақылау
.
2.
Егер
дене
қызуы
жоғары
болса
,
маңдайына
мұзды
мұйық
қою
,
науқастың
қысып
тұрған
киімдерін
шешу
,
мойнына
,
шынтақ
бүгіндісіне
,
шап
аймағына
салқын
компресс
қою
.
3.
Төсек
қалпы
кезеңінде
максималды
жайлылықты
қамтамассыз
ету
.
4.
Бубонды
түрінде
жергілікті
көріністерді
жеңілдету
үшін
бубонға
құрғақ
жылы
басу
.
5.
Бубонды
ашқаннан
кейін
тетрациклинді
мазьбен
таңу
жасау
.
6.
Тəулігіне
3
реттен
кем
емес
бөлмені
ылғалды
тазалауға
арналған
залалсыздандыру
заттарын
қолдануды
қамтамассыз
ету
.
7.
Эритема
аймағында
терінің
қышуын
бақылау
.
8.
Науқастардың
мейіргердің
қатысуымен
тағайындалған
дəрі
дəрмектерді
0,5
стакан
қайнаған
сумен
қабылдауын
қамтамассыз
ету
(
стрептомицин
500000
тəулігіне
2
рет
,
өкпелік
түрінде
1000000
тəулігіне
4
рет
).
9.
Науқасты
күнделікті
мейіргерлік
тексеруден
өткізу
,
егер
мəселе
туындаса
оны
тез
арада
шешу
.
Алдын
алу
:
1.
Обаға
қауіптелген
,
жақын
қарым
-
қатынаста
болған
адамдарды
изоляциялау
.
2.
Карантинді
қауіпті
жұқпаларды
таратпау
шараларын
қолдану
.
3.
Халықаралық
төтенше
хабар
жіберу
.
4.
Мемлекет
шекарасын
жабуға
дейін
,
карантин
шараларын
қолдану
.
5.
Дезинфекция
,
дезинсекция
,
дератизация
шараларын
толық
жүргізу
.
6.
Медицина
қызметкерлері
науқасқа
күтім
жасағанда
,
обаға
қарсы
киім
кию
керек
.
53.
Туляремия
.
анықтамасы
.
Этиологиясы
.
Эпидемиологиясы
.
Патогенезі
.
Клиникалық
жіктемесі
.
Туляремия
–
зоонозға
жататын
,
өте
жедел
жұқпалы
ауру
.
Жалпы
улану
,
ентікпе
,
лимфа
жүйесі
,
тері
жəне
өкпенің
зақымдалуымен
сипатталады
.
Этиологиясы
.
Қоздырғыш
– Francilla tularensis – Francilla
туыстығына
, Brucellacea
тұқымдастығына
жатады
.
Таяқша
тəрізді
,
грам
«
теріс
»,
жылжымайтын
,
спора
түзбейтін
,
полиморфозды
.
Эпидемиологиясы
.
Жұқпа
көзіне
кемірушілер
(
тышқан
,
қосаяқ
,
қоян
)
жатады
.
Туляремиямен
үй
жануарлары
да
ауруы
мүмкін
.
Адамның
жұқтыруы
трансмиссивті
(
аң
аулау
,
терісін
өңдеу
т
.
б
.)
жəне
алиментарлы
(
заладанған
тамақ
,
су
ішу
)
жолымен
болады
.
Туляремия
–
кең
тараған
табиғи
-
ошақты
инфекциялық
ауру
.
Ол
көптеген
Европа
,
Азия
,
жəне
Америка
елдерінде
кездескен
.
Қазіргі
кезде
туляремиямен
ауру
өте
сирек
.
Патогенезі
.
Адам
ағзасына
қоздырғыш
тері
,
көздің
кілегейлі
қабығы
немесе
асқорыту
жолы
арқылы
енеді
.
Қоздырғыш
енген
жерде
жара
түзетін
майда
некроздар
анықталады
(
біріншілік
аффект
).
Лимфатүйіндеріне
енген
туляремия
қоздырғышы
сол
жерде
көбейеді
.
Қоздырғыштар
өлген
кезде
эндотоксин
бөлінеді
,
ал
олар
қанға
сіңгенде
ағзаның
жалпы
улануы
дамиды
.
Лимфа
түйіндерінің
қорғаныс
қызметі
төмен
боған
жағдайда
қоздырғыштар
қанға
өтіп
,
бактериемияға
алып
келеді
.
Ары
қарай
екіншілік
туляремиялық
бубондардың
дамуымен
метаздану
болады
.
Паренхиматозды
ағзалар
зақымдалады
.
Ауырып
жазылғаннан
кейін
өмір
бойына
сақталатын
иммунитет
қалыптасады
.
Аурудың
қайталануы
сирек
.
Клиникалық
жіктемесі
.
-
бубондық
;
-
тері
-
бубондық
,
-
жаралы
бубондық
,
-
ангинозды
-
бубондық
,
-
көз
-
бубондық
.
-
абдоминалдық
;
-
өкпелік
,
-
бронхтық
жəне
пневмониялық
түрлері
.
54.
Туляремия
.
Негізгі
клиникалық
көріністері
.
Диагностикасы
.
Емдеу
жəне
науқастарға
күтім
жасау
ерекшеліктері
.
Алдын
алу
.
Негізгі
клиникалық
көріністері
.
Жасырын
кезең
3-7
күн
,
ол
10
күнге
созылуы
мүмкін
,
сирек
2-3
аптаға
дейін
немесе
бірнеше
сағатқа
қысқаруы
мүмкін
.
Ауру
бірден
басталады
.
Дене
қызуы
38-39°
С
–
қа
дейін
көтеріледі
,
науқас
терлейді
,
басы
аурады
,
бұлшық
еттері
ауырсынады
,
жүрегі
айнып
құсады
.
Бауыр
мен
көкбауыр
үлкейеді
,
зəр
шығару
азайып
,
іші
қатады
.
а
)
бубондық
;
тері
-
бубондық
,
жаралы
бубондық
,
ангинозды
-
бубондық
,
көз
-
бубондық
.
б
)
абдоминалдық
;
в
)
өкпелік
,
бронхтық
жəне
пневмониялық
түрлері
.
Жаралық
-
бубондық
түрінде
,
теріде
аса
терең
емес
жара
пайда
болады
.
Бубондық
түрінде
аурудың
2-3 –
ші
күнінен
бастап
лимфа
түйіндері
үлкейеді
,
аса
ауырмайды
,
түйін
көлемі
3-5
см
болып
теріде
өзгеріс
болмайды
.
Кейіннен
түйін
жарылып
қою
ірің
ағады
,
кейде
таралып
қатаяды
.
Көз
–
бубондық
түрінде
бірден
қабақ
ісіп
тамырлары
кеңейеді
.
Көбіне
бір
көз
ғана
зақымданады
.
Бубон
құлақ
жəне
жақ
астында
өседі
.
Ангинозды
–
бубондық
түрінде
бір
жақты
тонзиллит
жəне
жақ
асты
,
мойын
бубондары
түрінде
бір
жақты
тонзиллит
жəне
жақ
асты
,
мойын
бубондары
байқалады
.
Абдоминалдық
түрі
іштің
бірден
ауруымен
сипатталады
.
Кейде
мезентериальді
түйіндердің
үлкеюі
байқалады
.
Бубондық
түрінің
ауырлығы
,
созылмалығы
əртүрлі
.
Сауығу
кезеңіңде
ұзақ
субфебрилитет
,
əлсіздік
,
бас
айналу
,
жүрек
-
қантамыр
жүйесінің
өзгерісі
байқалады
.
Туляремияның
өкпелік
түрінде
көкірек
тұсында
ауырсыну
,
құрғақ
жөтел
болады
.
Физикалық
зерттеуде
бронхит
белгілері
,
дене
қызуы
көбінесе
субфебрильді
сандарға
дейін
көтеріледі
.
Пневмониялық
,
ең
ауыр
түрінде
,
яғни
ұзақ
улану
белгілері
болады
,
ентікпе
науқас
қатты
терлейді
.
Рентгендік
зерттеуде
лимфа
түйіндерінің
үлкеюі
,
қатаюы
жəне
өкпенің
зақымдануы
(
ошақты
,
сегментті
,
лобулярлы
)
байқалады
.
Диагностикасы
.
Диагностикасы
эпидемиологиялық
жəне
клиникалық
мəліметтерге
негізделеді
.
Жалпы
қан
анализінде
:
лейкопения
,
немесе
лейкоциттердің
қалыпты
саны
,
ЭТЖ
-
ның
жылдамдауы
байқалады
.
Достарыңызбен бөлісу: |