Клиникалық
көріністері
.
Жасырын
кезең
– 1-21
күн
,
көбіне
1-2
апта
,
бірақ
30
күннен
артық
болуы
мүмкін
.
Аурудың
клиникасы
жара
жазылғаннан
кейін
басталуы
мүмкін
.
Қысқа
жасырын
кезеңнен
кейін
сіреспенің
ауыр
түрлері
дамиды
.
Сіреспенің
басталуы
жедел
.
Нышандардың
классикалық
триадасы
дамиды
:
1.
Тризм
–
шайнау
бұлшық
еттерінің
керіліп
тырысуы
,
ауыз
ашуы
қиындайды
.
2.
Сардоникалық
жымию
–
мимикалық
бұлшық
еттерінің
тырысуы
.
Бұл
кезде
адам
бір
жағынан
күліп
,
бір
жағынан
жылап
тұрғандай
болады
,
маңдайы
əжімденіп
,
ауызы
керіліп
,
езуі
түсіп
тұрады
.
3.
Дисфагия
–
жұтқыншақ
бұлшық
еттерінің
керілуінің
əсерінен
жұтыну
қиындайды
.
Желке
бұлшық
еттерінің
ригидтілігі
жəне
ауру
сезімі
байқалады
.
Басы
артқа
қарай
тартылып
,
аяқ
қолдарының
бұлшық
еттері
тартылады
,
денесі
созылып
доға
тəрізді
иіледі
–
опистотонус
.
Іш
бұлшық
еттерінің
тартылуы
нəтижесінде
іш
тақтай
тəрізді
болады
.
Тырысулар
шудан
кейін
,
жарықтан
кейін
,
аздаған
шайқалудан
да
болуы
мүмкін
.
Тырысулар
бірнеше
секундтан
бірнеше
минутқа
созылады
,
жиілігі
аурудың
ауырлық
дəрежесіне
байланысты
.
Жеңіл
дəрежесінде
тəулігіне
1-2
рет
,
ауыр
түрлерінде
үздіксіз
,
сағатына
10
шақты
ұстамалары
қайталанып
отырады
.
Науқас
өте
əлсірейді
,
қызуы
көтеріледі
– 41-42º
С
,
терлейді
,
зəр
шығару
мен
дефекация
қиындайды
,
ұйқысыздық
байқалады
.
Тахикардия
,
жүрек
тондары
тұйықталған
,
гипертензия
байқалады
.
Диагностикасы
.
Клинико
-
эпидемиологиялық
мəліметтерге
негізденеді
,
себебі
токсин
қанда
анықталмайды
жəне
антитоксикалық
антиденелер
бұрыңғы
прививканың
ізі
болуы
мүмкін
.
Эпидемиологиялық
анамнезінің
рөлі
маңызды
.
Клиникалық
көріністердің
ішінде
жара
тұсының
ауруы
,
тартылуы
.
Тістің
арасына
шпатель
салып
оның
үстіне
перкуссия
жүргізгенде
шайнау
бұлшық
еттерінің
жиырылуы
–
тризмнің
алдында
дамитын
синдром
.
Науқастарға
күтім
жасау
ерекшеліктері
.
Сіріспемен
ауырған
науқастарды
тыныш
жеке
палатаға
жатқызу
керек
.
Жоғары
каллориялы
тағам
.
Жараның
біріншілік
хирургиялық
өңдеуін
жасау
керек
,
манипуляцияны
наркозбен
жасайды
,
алдымен
науқастың
жара
аймағындағы
терісіне
1000-3000
ҚБ
сіреспеге
қарсы
сарысу
енгізіледі
.
Науқасқа
бұлшық
ет
ішіне
сіреспеге
қарсы
сарысу
енгізіледі
:
ересектерге
– 100000-150000
ҚБ
,
жаңа
туылған
нəрестелерге
– 20000-40000
ҚБ
,
балаларға
– 80000-100000
ҚБ
.
Сарысу
енгізудің
алдында
науқасқа
десенсибилизация
жүргізу
қажет
.
Тырысуларға
қарсы
седативті
наркотикалық
,
нейроплегиялық
препараттар
,
миорелаксанттар
қолданылады
.
Алдын
–
алу
шаралары
.
Біріншіден
əр
түрлі
жарақаттардан
сақтану
керек
.
Сіреспенің
алдын
–
алу
шаралары
жоспар
ретінде
жəне
қауіпті
жағдай
туғанда
жүргізіледі
.
Жоспар
бойынша
балаларға
АКДС
жəне
АДС
ассоцияцияланған
вакциналар
енгізіледі
.
Бірінші
ревакцинация
9-12
айдан
кейін
,
қалғаны
5-10
жыл
сайын
жүргізіледі
.
Қауіпті
жағдайларда
сіреспелік
анатоксин
ересектерге
1
ай
интервалымен
2
рет
0,5
мл
тері
астына
тағайындау
керек
.
Халық
арасында
санитарлы
ағарту
жұмыстар
жүргізу
қажет
.
60.
АИТВ
анықтамасы
.
Этиологиясы
.
Эпидемиологиясы
.
Патогенезі
.
Негізгі
клиникалық
көріністері
.
Адамның
иммунитет
тапшылық
вирустық
инфекциясы
–
адам
организмінің
иммундық
жүйесін
зақымдайтын
вирустың
енуі
нəтижесінде
дамитын
ауру
.
ЖИТС
жұқтырылған
иммунитет
тапшылық
синдромы
.
Этиологиясы
.
Адам
иммунитет
тапшылығын
шақыратын
вирус
«
баяу
»
инфекциялар
қатарына
жатады
.
Адам
иммунитет
тапшылығын
шақыратын
вирус
-
ретровирустар
қатарына
жатады
.
Адам
иммунитет
тапшылығын
шақыратын
вирус
сыртқы
орта
əсерлеріне
тұрақсыз
.
Вирус
54º
С
температураға
қыздырғанда
30
минутта
,
күнделікті
жағдайда
қолданылып
жүрген
дезинфектантар
əсерінен
тез
арада
тіршілігін
жояды
.
Эпидемиологиясы
.
АИТВ
-
инфекциясының
көзі
–
науқас
немесе
вирус
тасымалдаушы
адам
.
Вирус
науқас
адам
мен
вирус
тасымалдаушы
адамның
қанында
,
шəуетінде
,
емшек
сүтінде
,
көз
жасында
,
қынап
жəне
жатыр
мойны
шырышында
,
əртүрлі
тіндерде
,
жұлын
сұйықтығында
кездеседі
.
Вирус
қан
мен
шəуетте
көп
мөлшерде
кездесетіндіктен
оның
осы
биологиялық
сұйықтықтар
арқылы
жұғу
қауіпі
жоғары
.
Ал
сілекейде
,
емшек
сүтінде
,
жұлын
сұйықтығында
,
көз
жасында
жəне
т
.
б
.
биологиялық
сұйықтықтар
мен
тіндерде
вирус
мөлшері
төмен
болғандықтан
жұғу
қауіпі
де
төмен
.
Вирустың
жыныстық
жолмен
берілуі
гомосексуалдық
жəне
гетеросексуалдық
қатынастар
арқылы
жүзеге
асады
.
АИТВ
-
инфекциясының
осы
жолмен
таралуы
«
қауіп
-
қатер
топтарында
»
жиі
кездеседі
.
«
Қауіп
-
қатер
»
тобының
1-
ші
тобына
гомосексуалистер
жатады
.
2-
ші
топта
–
жезөкшелер
;
3-
ші
топта
–
шет
ел
азаматтарымен
ретсіз
жыныстық
қатынаста
болатын
əйелдер
;
4-
ші
топта
–
ретсіз
жыныстық
қатынаста
болатын
,
жыныстық
жолдасын
жиі
ауыстыратындар
;
5-
ші
топта
–
нашақорлар
;
6-
ші
топта
–
қан
реципиенттері
.
Ал
парентералды
жұғу
жолына
келетін
болсақ
,
ол
қан
жəне
қан
препараттары
арқылы
жүзеге
асады
.
Нашақорлар
арасында
бір
-
біріне
жұқтыру
қауіпі
жоғары
.
Бір
нашақор
қолданған
шприцті
екіншісіне
қолдану
нəтижесінде
шприцтегі
қалып
қалған
қан
қалдықтарындағы
вирус
екінші
организмге
көктамыр
арқылы
өтеді
де
ауру
тудырады
.
Залалданған
қанды
құю
АИТВ
–
инфекциясының
парентералды
жолмен
таралуында
ең
қауіпті
болып
есептеледі
.
Адамның
иммунитет
тапшылығын
шақыратын
вируспен
заладанған
қанды
сау
адамға
құйған
кезде
инфекцияның
жұғу
қауіпі
100%-
ға
жетеді
,
яғни
тікелей
қанға
түскен
вирус
аз
уақыттың
ішінде
организмнің
иммундық
жүйесінің
қызметін
төмендетеді
де
,
аурудың
тез
дамуына
мүмкіндік
береді
.
Патогенезі
.
Аурудың
алғашқы
кезеңінде
вирус
организмнің
иммундық
клеткаларын
,
əсіресе
Т
-
хелперлерді
зақымдайды
.
Соның
нəтижесінде
организмнің
сыртқы
жəне
ішкі
жаулары
–
бактериялар
,
вирустар
,
саңырауқұлақтық
инфекциялар
,
паразиттер
жəне
қатерлі
ісіктерге
қарсы
тұру
қабілеті
төмендейді
.
Адамның
иммунитет
тапшылығын
шақыратын
вирус
Т
-
хелпер
клеткаларына
еніп
,
клетка
санын
азайтып
,
иммундық
жүйе
қызметін
бұзады
.
Соның
нəтижесінде
қалыпты
жағдайда
қауіп
туғызбайтын
шартты
патогенді
микроорганизмдер
өте
қауіпті
инфекциялардың
дамуына
алып
келеді
.
Кей
жағдайда
бұл
инфекциялар
ауыр
асқынумен
қоса
өлімге
де
себепші
болады
.
Адамның
иммунитет
тапшылығын
шақыратын
вирус
иммундық
жүйенің
Т
-
хелпер
клеткаларымен
қоса
Т
-
киллер
клеткаларында
зақымдағандықтан
,
өзінің
негізгі
қызметі
–
ісік
клеткаларының
өсуін
басып
отыруының
төмендеуіне
байланысты
АИТВ
–
инфекциясы
бар
науқастарда
бас
миы
лимфомасы
,
Капоши
саркомасы
жəне
т
.
б
.
ісіктердің
дамуына
алып
келеді
.
Негізгі
клиникалық
көріністері
Адамның
иммунитет
тапшылығын
шақыратын
вирус
организге
енгеннен
бастап
антиденелердің
түзілгенге
дейінгі
кезеңді
инкубациялық
кезең
деп
атайды
.
АИТВ
-
инфекция
кезінде
бұл
кезеңнің
ұзақтығы
орташа
есеппен
3-8
аптаға
созылады
.
Содан
кейін
залалданған
адамдардың
үштен
бір
бөлігін
жедел
кезең
,
яғни
АИТВ
-
инфекцияның
жедел
фазасы
дамиды
.
Достарыңызбен бөлісу: |