Терінің бактериялық инфекциясы: Бұл бактериялар ағзағатерінің сынуы, мысалы, кесу немесе сызат арқылы енген кездепайда болады. Кесу немесе сызат алу сізде тері инфекциясыпайда болады дегенді білдірмейді, бірақ иммунитетіңізәлсіреген жағдайда сіздің тәуекеліңізді арттырады.
Иммундық жүйенің төмендеуі аурудың немесе дәрі-дәрмектіңжанама әсерінің нәтижесі болуы мүмкін.
Терінің вирустық инфекциясы: Ең көп таралған вирустар вирустардың үш тобының бірінен шығады: поквирустар, адам папилломавирустары және герпес вирусы.
Саңырауқұлақ инфекциясы: Дене химиясы мен өмір салтысаңырауқұлақ инфекциясының қаупін арттыруы мүмкін. Мысалы, егер сіз жүгіруші болсаңыз немесе көп терлесеңіз, сізде бірнеше рет аяқтың соққысы болуы мүмкін. Саңырауқұлақтар жиі жылы, ылғалды ортада өседі. Терлегеннемесе дымқыл киім кию – тері инфекцияларының қауіпфакторы. Терінің үзілуі немесе кесілуі бактериялардың терініңтерең қабаттарына енуіне мүмкіндік береді.
Терінің паразиттік инфекциясы: Теріңіздің астына еніп, жұмыртқа салатын ұсақ жәндіктер немесе организмдертерінің паразиттік инфекциясын тудыруы мүмкін.
Тері инфекциясының алдын алу
Тері инфекциясының даму ықтималдығын төмендетудің бірнеше әдісі бар. Қолды жиі жуу – ең жақсы әдістердің бірі.
Тері инфекциясы жеңілден ауырға дейін өзгеруі мүмкін. Егер сізде ыңғайсыздық тудыратын тері ауруы болса, дәрігерге жазылыңыз. Сіздің дәрігеріңіз қалпына келтіру үшін қажетті емдеуді қамтамасыз ете алады.
Тақырыбы: Зооноздық инфекциялардың алдын алу
Зооноздар (зоо... және гр. nosos – ауру) – әр түрлі жабайыжәне үй жануарларынан жұғатын, адамдар мен жануарлардыңжұқпалы аурулары.
Зооноздар қоздырғыштарының қатарынамикроорганизмдердің көптеген түрлері – бактериялар, вирустар, риккетсиялар, саңырауқұлақтар, қарапайымдар, құрттар, паразиттік жәндіктер жатады. Зооноздарды екі топқа бөледі:
• 1) үй жануарларынан жұғатын зооноздар (сальмонеллез, сарып, аусыл, лептоспироз, маңқа, мелиоидоз, орнитоз, трихофитиямикроспория, балантидиаз, токсоплазмоз, т.б.);
• 2) жабайы жануарлардан жұғатын зооноздар (оба, туляремия, кене энцефалиті, риккетсиоз, трипаносомоз, т.б.).
Таралуы жағынан белгілі бір тұрақты аймақтармен шектелетін зооноздарды табиғи ошақтық инфекциялар деп атайды. Зооноздар қоздырғыштары эволюциялық даму барысында белгілі бір жануарлар организмінде паразиттік тіршілік етуге бейімделген. Кейбір аурулардың қоздырғыштары адамдар мен жануарлардың организмінде тұрақты айналыста болып, түр ретінде сақталуға бейімделген. Ондай қоздырғыштар ауруларын антропозооноздар немесе зооантропоноздар дейді (дене сарғаю қызбасы, африкалық және америкалық трипаносомоз, тениоидоз, описторхоз, т.б.). Зооноздар адамнан адамға сирек жағдайда жұғады (мысалы, оба ауруы кезінде), көбінесе, адамдарға жануарлардан жұғады. Жануарлардың биологиялық ерекшеліктеріне (мысалы, саршұнақтардың, кенелердің көктемгі-жазғы белсенділігінің күшеюі) байланысты зооноздардың маусымдық таралуы байқалады (мысалы, оба індеті, кене энцефалиті, т.б.). Қоздырғыштар сүт, сілекей, несеп, қи арқылы тарайды. Зооноздар ауырған жануарлардың өзінен немесе олардан алынған өнімдерден дайындалған азық-түліктен, ауру малдың қи-несебімен, ласталған судан, жемнен, қорадан, жайылым топырағы арқылы, сондай-ақ маса, бүрге, сона, шыбын-шіркей, кене шаққанда жұғады. Бұл ауруларға қарсы күрес жүргізуде санитарлық-малдәрігерлік шаралар: ауырған малды дер кезінде анықтау, оларды сау малдан оқшаулау; ауру малдың сүтін сатуға және ветеринарлық бақылаудың рұқсатынсыз союға тыйым салу, малды алдын-ала егу, т.б. басты рөл атқарады. Залалсыздандыру шараларын жүргізудің және жеке бастың тазалық ережелерін сақтаудың маңызы зор.
Достарыңызбен бөлісу: |