Жұлдызай:Түлекті тәрбиелер кітап-мектеп,
Өседі сол кітаптан бұтақ көктеп.
Молайтып ақылыңды сан еселеп
Береді білім нәрін кітап көптеп.
Салтанат:Кітапта бейне жапырақ
Жырлайтын сырын өмірдің.
Оқисың кейде жаттап
Көтеріп күйін көңілдің.
Алмагүл:Оқулықты мектебің
Берер саған теп-тегін.
Білмейсің-ау сен бірақ
Қанша еңбек кеткенін.
Бекжан:Саған білім жемісін
Оқулығың береді.
Талай адам сол үшін,
Маңдай терін төгеді.
Жұлдызай:Ағаш кесіп қанша адам,
Ормандарда жүреді.
Аға қанша шаршаған,
Ағаш тиеп үнемі.
Мансұр:Машинист боп жасынан,
Дүбірлетіп даланы.
Сол ағашты тасыған,
Білер ме көп ағаны.
Назгүл:Заводтарда күн-түні
Қағаз жасап бағалы.
Қанша адамның кім үшін
Маңдай тері тамады.
Милана:Оқулықты баршаға,
Талай ғалым қолға алып.
Жылдар бойы қаншама
Жазады ұзақ толғанып.
Ақерке:Әдемілеп берсем деп,
Бояу жағып не түрлі.
Суретшілер көркемдеп,
Қанша уақыт отырды.
Айдын:Әріп теру үшін де
Талай адам терледі.
Баспахана ішінде
Талай тыным көрмеді.
Рахат: Оқулығың құралың
Жағар білім шырағын
Баса алмайсың ешқашан
Онсыз алға бір адым.
Мақал-мәтелдер – халық даналығының қазына байлығы. Олар ғасырлар бойы қалыптасып, сол халықпен мәңгі бақи бірге жасап, біте қайнасып кеткен дүние. Сондықтан да оны жұртшылық жадына сақтап, өзінің күнделікті өмірінде, өзара қарым-қатынасында пайдаланады. Мақал мен мәтелге бай халықтың бірі – қазақ халқы.