Қан құюға көрсеткіштер.
Қан құюдың маңызды көрсеткіштері ретінде мыналарды атауға болады:
жедел қан кету;
геморрагиялық шок;
созылмалы қаназдылық
организмнің жалпы улануы;
күйік ауруы;
қан жүйесінің аурулары (пернициоздық анемия, геморрагиялық диатездер);
Әртүрлі улармен улану.
Қан құюдың көрсеткіштерінің санының ауқымды екенін ескере отырып және олардың бірсыпырасының өмірлік маңызды емес екенін ескере отырып, қан құюға қарама-қайшылықтар да анықталды. Қан құюға негізгі қарама-қайшылықтар мыналар:
бас миының шайқалуы мен соғылуының ауыр түрлері, ми қан айналысының жедел бұзылуы, жедел менингит;
көктамырлардың жедел іріңді дерттері;
тәж (коронарлық) артерияларының ауыр склерозы, аорта мен жүрек қарыншаларының қалталанып кеңеюі (аневризмасы), миокард инфарктісі, жедел эндокардит, жүректің декомпенсация сатысындағы ақаулары;
өкпе мен талақтың жедел инфарктісі;
өкпенің милиарлық туберкулезі;
бауыр мен бүйрек қызметінің бұзылуы;
Тыныс жетіспеушілігі;
Ұзақ жаншылу синдромы. Емдеу.
Синдром длительного сдавления (краш-синдром, травматический токсикоз) – специфический вариант травмы, связанный с массивным длительным раздавливанием мягких тканей или сдавлением магистральных сосудистых стволов конечностей, встречающийся случаев при аварийных разрушениях зданий, обвалах, землетрясений и т.д.
Патогенез
Н. Н. Еланский (1958) объясняет развитие клинической картины при синдроме длительного раздавливания всасыванием токсических продуктов из раздавленных мышц. Установлено, что поврежденная мышечная ткань теряет 75 % миоглобина, 70 — креатинина, 66 — калия, 75 % фосфора. После освобождения от сдавливания эти вещества поступают в кровеносное русло, возникает ацидоз, тяжелые общие и, в первую очередь, гемодинамические расстройства. Следует подчеркнуть, что клинические проявления возникают только после устранения фактора сдавливания.
Происходит глубокий некроз тканей, ведущий к самоотравлению организма продуктами распада тканей и тяжёлому состоянию пострадавшего.
Нарушает кровообращение и возникает падение артериального давления частые пульс, тахикардия
После освобождения от сдавления, как правило, развивается шок. Начиная с 3—4-го дня, проявляются местные симптомы: плотный отёк, бледность, нарушение функции конечности и почечная недостаточность, олигурия, переходящая в анурию. Из-за того, что в первые дни заболевания симптомы не выражены, проводят малоэффективное запоздалое лечение.
Достарыңызбен бөлісу: |