3. Василий Александрович Сухомлинский (1918-1970)
Сухомлинский біртұтас педагогикалық процестің гуманистік бағыттылығын қолдады. Ол әрбір баланың жеке қасиеттерін ескеріп, оның потенциалын дамытуға баса назар аударды. Педагогикалық процесте мұғалім мен оқушы арасындағы сенім мен сыйластықтың маңызды рөл атқаратынын атап өтті. Сухомлинскийдің пікірінше, оқу мен тәрбиенің бірлігін қамтамасыз ету арқылы ғана тиімді нәтижелерге қол жеткізуге болады.
Еңбектері:
- «Жүрекке жүректен» (От сердца к сердцу)
- «Мектептің өмірі» (Жизнь школы)
4. Лев Семенович Выготский (1896-1934)
Выготский біртұтас педагогикалық процесте оқыту мен дамудың өзара әрекеттестігін зерттеді. Оның айтуынша, оқыту бала дамуының алғышарттарын жасайды. Выготскийдің «Жақын арадағы даму аймағы» (Зона ближайшего развития) концепциясы оқыту мен тәрбиелеудің бірлігін қамтамасыз етеді. Бұл концепция оқушылардың әлеуетін барынша ашуға бағытталған.
Еңбектері:
- «Ойлау және сөйлеу» (Мышление и речь)
- «Жас ерекшелік психологиясы» (Возрастная психология)
5. Джон Дьюи (1859-1952)
Дьюи оқытудың белсенді және тәжірибеге бағытталған болуы керек деп есептеді. Ол білім берудің әлеуметтік аспектілеріне баса назар аударды және білімді өмірмен байланыстырудың маңызды екенін айтты. Дьюи оқыту мен тәрбиелеудің практикалық аспектілеріне ерекше мән берді, оқушыларды проблемаларды шешуге және сыни ойлауға үйрету керектігін атап өтті.
Еңбектері:
- «Демократия және білім беру» (Democracy and Education)
- «Тәжірибе және білім беру» (Experience and Education)
6. Януш Корчак (1878-1942)
Корчак балаға деген құрмет пен сүйіспеншілік негізінде тәрбиелеуді ұсынды. Ол баланың құқықтарын қорғауды және олардың еркін дамуына жағдай жасауды қолдады. Корчактың айтуынша, тәрбиеші баланың ішкі әлемін түсініп, оның жеке тұлғалық қасиеттерін дамытуы керек. Оның педагогикалық әдістемесі балаға деген сыйластық пен махаббатқа негізделген.
Достарыңызбен бөлісу: |
