Қуёш фасли. Ҳикоялар
жүктеу/скачать 1,22 Mb. Pdf көрінісі
|
Quyosh fasli. Hikoyalar (antalogiya)
| www.ziyouz.com кутубхонаси
109 — Холмурод, мурдани эгарга кўндаланг ётқизиб, ўзинг орқага ўтириб ол, — буюрди кепкали киши шу ерда қолгап отлиққа. — Уни қишлоққа элтиб одамдай кўмайлик... Келганлар яна ортга қайтишди. Энг олдинда қўли орқасига боғланган, боши кўксига тушиб кетган Саидмурод понсод борар, ундан кейин қўлида тўппонча билан кепкали киши ва эгарга мурдани кўндаланг ётқизиб олган отлиқ юзма-юз кетишарди. Жиян эса энг орқада, ёнидаги ўртоғини кўриб-кўрмай, юраётган йўлини кўриб-курмай ҳамон хиқиллаб зўр-базўр қадам ташлар, ўзини тошларга уриб-уриб, бу қўтир дунёда яшагиси келмасди... Тоғлардан эниб тушган туман атроф-тумоноти қоплаган, кепкали киши бечора йигитни кўздан қочириб қўймай деган хавотирда ортига қараб-қараб қўяр, бир сўз... биргина юпанч сўз топишга ожиз эди... Ложувард, мусаффо осмонга тиғдек санчилиб турган чўққининг энг учида субҳи козиб чоғи пайдо бўлган қабрдан ҳеч кимса хабар топмай, у бўз тепачага айланди, абадул-абад тоғларга сингишиб кетди ва унинг сўйланмаган минглаб-милёнлаб афсоналарининг бирига айланди... |