Жайланып отырамыз. Көзімізді жұмып, терең тыныс аламыз. Біз табиғат аясына саяхатқа шығайық. Өзіміздің табиғаттың ең көркем жерінде жүргенімізді елестетейік. Біз жұмсақ жерде жалаң аяқ жүрміз. Жасыл шөп аяғыңды сипап жатқанын сезінейік. (Тыныштық). Ашық аспаннан күннің көзі шуағын шашып, жер бетін қыздыруда. (Тыныштық). Біз сан алуан гүлдердің хош иісін, шипалы шөптің және балдың иісін сеземіз. (Тыныштық). Құлағымызға судың сылдырап аққан дыбысы, құстардың көңілді дауыстары естіледі. (Тыныштық).
Тыныштықта тұрып, өзімізді тыңдайық, табиғат-анамызды тыңдайық. Бар жақсылық, бар мейірім осы Табиғат-анадан бастау алатындай. Осы тамаша сезімді жүрегімізде сақтайық. Көзімізді ашып, күлімсірейік.
Үй тапсырмасын сұрау: «Су – өмір көзі»
Үнтаспа
Әңгімелесу.
Біздің табиғат аясына жасаған серуеніміз ұнады ма?
Табиғатты неге біз Анаға теңейміз?
«Табиғат пен адам – егіз» дегенді қалай түсінесің?
Дәйексөз:
Мың шыбық шаншып, өсірсең, халқыңа орман салғаның,
Халқыңа орман салғаның – өзіңе қорған салғаның.
Халық даналығы
Дәйексөзбен танысу, мәнін түсіну, есте сақтау;
«Мың шыбық ексең, халқыңа орман салғаның» дегенді қалай түсінесің?
Халқыңа салған орман өзіңе қалай қорған болады деп ойлайсың?
Ағаш егу жайлы не айта аласың?
Табиғатқа арнап өлең жазбаған ақын, табиғаттың суретін
салмаған қылқалам шебері жоқ. Осы тұста қазақтың ұлы ақыны Абай атамыздың табиғат лирикасы жайлы айтпасақ болмас.
(Балалар өздері білетін өлеңдерін мәнерлеп айту, әннің бір шумағын шырқап беру).