Сабақ тақырыбы: Д. Исабеков «Әпке» драмасын талдау Жалпы мақсат
жүктеу/скачать 31,39 Kb.
|
Әпке 16 сабақ
powerpointbase.com-919, Включаем обаяние по методике спецслужб by Дж Шафер, М Карлинс kazaryan618, Лекция 5 Ситуац тура кері есеп, d1-08, шығыс әдебиеті 1модуль!
Сабақ бойынша мұғалім мен оқушының іс-әрекеті:
Қамажай: Алло. Қабен:Мен ғой.Саламатсың ба? Қамажай:Ә-ә... Сен бе едің! Саламат па? Қабен: Даусың сынық қой,ауырып тұрған жоқсың ба? Қамажай:Жоқ.Үй тіршілігінен шаршағандық шығар. Қабен:Өткен жолы -----------------? Қамажай:Айтпақшы, сен бір... аяғым ауыр деуші едің.Қазір ештеңе демей кеттің ғой.Жүрегің айнығанын қойды ма? Қама:Қойды ғой. Қамажай:Онысы несі екен?Соған қарағанда, мінезі Теміржанға тартқан болды-ау.Онда аяқ-киімнің жемірі болады.Бүгін ------------------------алдым.Жұмыстан келгенде бір қуанатын болды.Міне,көрдің бе? Қамажай:Мен бе?...Мен...келдім. Қабен(күліп):Неге алдайсың? Мен ---------------- күттім ғой. Қамажай:Мен келсем, сен ұзап кетіп қапсың. Қабен:Шынымен бе?Шынымен, сен келдің бе? Қамажай:Иә, мен барсам, сен жоқсың. Қабен:Жоқ, сен жоқсың. Қама:Жақсы екен.Бірақ, ол енді -------------------------------------. Қамажай:Ол қалай? Қама: Мен оны.. алдырып тастағанмын. Қамажай: Не дейді? Қамажайдың қолынан туфли түсіп,орнынан тұра беріп,сылқ етіп отыра кетеді.Кәмила ұшып тұрып,оның басынан сүйейді. Қама:Мамуля,мамуля... сізге не болды?Дәрігер,дәрігер шақыртайын. (Телефонды тере бастайды) Қамажай:Керегі жоқ.Керегі жоқ.(Орнынан қалтырай көтеріліп Кәмилаға жақындайды.)Мұның не құлыным-ау...(жылайды) Қама:Сіз...сіз соған бола ма? Бізге қазір баланың керегі не? Қамажай:Қалай дедің?Не айттың? Қама:Баланың қазір керегі не деймін.Мен жұмысқа орналасайын,пәтер алайық. Қамажай Қәмиланың бетінен----------------------------------------------------------------,жылаған бойы теңселе шығып кетеді.Кәмила керуетке етпетінен түсіп ,солқылдап жылай бастайды.Тимур кіреді. Қамажай: Сен жоқсың. Қабен:Онда, мен бүгін дәл ------------------------------тағы келемін.Осы сөзің рас болса,шығамын деп уәде бер. Қабен:Сағат қаншада? Қамажай: Кешкі сағат жеті мен таңғы сағат төрттің арасында. Қабен:Сонда...тоғыз сағат бойы бір орында күтіп тұрайын ба? Қамажай:Егер күткің келсе. Қабен:Жарайды.Келістім.Таңға шейін күтем.Тек келсең болғаны... Қамажай:Қабен...ол...ол қиын сияқты.Бір сағатқа қиып тастап кете алмай тұрған інілерімді өмір бақи қалай қиямын.Мен...мен олардың әпкесі емеспін, анам көз жұмған сәттен бастап мен оларға ана болғанмын.саған үйлену керек...Ал, маған інілерім мен сіңілімді тәрбиелеу керек. Қабен:Қамажай, сен уайымшылсың.Қойшы, осындай сөздеріңді.Екеуміз үй болған ---------------------------------------------------қолымызға аламыз. Тимур:Кама саған не болған?(Кәмила жылауын үдете түседі.) Кәмила:Тим... кетейікші.Кетейікші бұл үйден. Қамажай (селт етіп есін жиып, көзінің жасын сүртеді):Теміржан... Теміржан-ау. Жинал дегенің не сөз?Жиналғаны несі? Тимур:Кетеміз.Бұдан әрі бұл үйде тұра берудің жөні жоқ. Қамажай.Теміржан,көкешім.Үйден безіп қайда барасыңдар?Құлыным, садағаң кетейін,кешір,кешір менің бір қателігімді.Сендерге -------------------------------------------------------неге сынып қалмайды.Кәмила, сен де кешір,кешір жаным.ашумен байқамай... басың жас қой.әлі талай көтересің. Қамажай: Мен сені түсінемін.Бірақ,амалым не? Үйдегі төртеуі ----------------------------------болмай,өз басымның қамын ойлауға хақым жоқ.Өз жөнін тауып әке кетті,талқаны таусылып,шеше байқұс арманда ол кетті.Тағдырдың соққысынан есеңгіреген естерін енді жинап, көкіректерінен қайғы ұмыт бола бастағанда: «Не болсаң, о бол»,-деп өз жөнімен мен кетсем,олардың күні не болмақ? Жо-жоқ, Қабен, кешір мені.Бақытыңа кедергі болғым келмейді.Сенің жолың басқа.Інілерімнің біреуі шығып қалса, ұят болар.Сау бол.Таңертең ерте жұмысқа баруым керек.Өмірімде бірінші рет.(күледі.).Балалардың тамағы бар,жуатын киімі бар.О-о,тірлік деген бастан асып жатыр. Тимур:Қама бол тез! Қамажай:Теміржан,құлыным!Қарындасыңа қалай қол көтермексің? Тимур: Келініңізге сіз қалай қол көтердіңіз? (Назила ---------------------------, орындыққа барып отыра кетеді.)Осы үйде татулықтың ұйытқысы болудың орнына... Қамажай: Иә мен... іріткі салып жүрмін... Қабен:Жұмысқа өзім-ақ орналастыратын едім ғой. Қамажай:Егер жұмысқа сен орналастырсаң мен саған борышты боламын. --------------------------------------------- деп айту қиын боп қалады. Қабен: Мүмкін,әлде де ойланарсың? Қамажай:Ойланып болғаным осы. Қабен:Тағы да күте тұрайын. Қамажай:Жоқ, күтпей-ақ қой.Ал, сау бол.Қош.Қош! Қамажай.Теміржан,көкешім.Үйден безіп қайда барасыңдар?Құлыным, садағаң кетейін,кешір,кешір менің -----------------------------------------------.Сендерге көтерілген қолым неге сынып қалмайды.Кәмила сен де кешір,кешір жаным.ашумен байқамай... басың жас қой.әлі талай көтересің. Қамажай: Маған қалғандары да кішкентай. Қабен: Онда бәрін де қолға аламыз. Қамажай(күліп):Жо-жоқ.Ол болмайды.Мүлде қисынсыз. Қабен:Қамаштай.(Құшақтамақ болады.) Қамажай:Қой,бала болмайық,Бізге ------------------------------жараспайтын секілді. Қабен:Сен жасыңа жетпей егделікке бой ұрмасаңшы.Кәрілік қайда қашады дейсің? Қабен:Кейде өз көзіңе сенгің келмейтін кезің болады екен.Сені көрмегелі қашан.Осы күндердің бәрінде де менімен бірге болдың, Қамажай.Айтшы,сен мені ойладың ба? Қамажай:Қолым тимеді. Қабен(күліп):Міне,тамаша! Ойлағың келіп еді,бірақ қолың тимеді.Егер -------------------------------------------------------сәл ғана қолың қалт етсе,мені ойлайтын едің ғой, солай ма? Назила: Ана орнына ана боп, түн ұйқысын төрт болып, жастық шағын ұмытқан әпкеңе осылай десең, сенен түңілмей кімнен түңілмексің? Кет, жоғалтыңдар көздеріңді. (Олар шығып кетеді) Қамажай: Енді қайттім, енді қайттім?... Бір шаңыраққа ие бола алмағаным ба? «Теміржан мен келінімді неге сыйыстырмадың?»-десе, ----------------------------------------- ? Не бетімді айтам? Қабен:Сонда...тоғыз сағат бойы -----------------------------------күтіп тұрайын ба? Қамажай:Егер күткің келсе. Қабен:Жарайды.Келістім.Таңға шейін күтем.Тек келсең болғаны... Қабен:Япыр-ай, сен, шынымен, келдің бе? Қамажай:Көріп тұрсың ғой.
жүктеу/скачать 31,39 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||