Эпитет; Ассонанс;
Теңеу; Аллитерация
Эпитет (айқындау)- заттың, құбылыстың айрықша сипатын, сапасын айқындайтын, анықтайтын сөз.
Сұр бұлт, түсі суық қаптайды аспан,
Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан.(Абай)
Белгілі бір құбылысты көз алдына елестету үшін бейнелеп айтылатын сөз: (Эпитет)
«Қас батырдан қорқақ туады,
Қас шеберден шорқақ туады,
Қас жорғадан жортақ туады,»- деген үзіндідегі бағалай сөйлеудің жасалу жолы:(Тура мағыналы сөздерден туындаған)
Жанға сақтау болған жұрт...» (Қазтуған жырау)-деген үзінді: (Эпитет)
«Ақ дария толқын күшейтер,
Құйрығын күн шалмаған балығым.
Ортамнан ойран салар деп,» -деген Қазтуғаннның өлеңінде кездесетін көркемдегіш тәсіл: (Эпитет)
Балдағы алтын құрыш болат,
Ашылып шапсам деп тартар,
Сусыным қанға қанар деп. (қазтуған жырау) Үзіндіде кездесетін көркемдегіш құрал (эпитет)
Абай ойлап тапқан фразеологизмдер (Нұрлы ақыл,ылаң ой,саңырау қайғы,ызалы жүрек)
Абайдың «шоқпардай» «бүркітей» деген екі теңеуден басқа түгел эпитеттер арқылы өрнектелген өлеңі(«Аттың сыны»)
«Ызалы жүрек,долы қол,
Улы сия,ащы тіл» Абайдың осы өлең жолдарындағы көркемдегіш құрал; (эпитет)
Сәулесі суда дірілдеп,
Ауылдың жаны терең сай
Тасыған өзен гүрілдеп,»- деген Абай өлеңіндегі эпитеттер:(Жарық ай,терең сай)
Асау тайдай еркелетіп өсірген
Ағайынды,туған елді сағындым (Мағжан Жұмабаев «Сағындым) Бер) Берлген үзіндідегі көркемдік тәсілдер:(Эпитет,теңеу)
Жасына жетпей қартаяр
Асыл адам
Жасына жетпей марқаяр Мақалдағы асты сызылған көркемдік әдісі:(Эпитет)
Достарыңызбен бөлісу: |
