Есеп № 9
37 жастағы әйелде қақырықтың аз мөлшері бар жөтелге және температураның 38,1○ дейін көтерілуіне шағымданған. Дәрігер келесі физикалық мәліметтерді анықтады: сол өкпенің төменгі бөлігінде дауыс дірілінің жоғарылауы және перкуторлы дыбыстың әлсіреу, аускультация кезінде – тыныс алудың екі фазасындағы тыныс алу шуы, пациент жөтелгеннен кейін дыбыс деңгейі төмендеді.
1.Бұл патологиялық шу қалай аталады?
2. Егер дәрігер стетоскоптың басын кеудеге қатты басса, ол өзгереді ме?
3. Синдромды атаңыз және негіздеңіз.
4. Диагностикалық алгоритмді сипаттаңыз
Жауап: 1. Ылғалды сырылдар,ұсақ көпіршікті. Яғни ол ұсақ бронхтарда, бронхиолаларда пайда болады. Бұл шуылдың шектелген аймақ үстінен естілуі қабыну үдерісінің бронхиолалардан алвеолаларға тарағанын көрсетеді.
2. Стетоскоптың басын кеудеге қатты басқанда дыбыс өзгермейді. Себебі бұл жерде плевра емес бронх қабынған. Сондықтан стетоскопты қатты басқанда біз тек сол ылғалды сырылды естиміз.
3. Өкпе тінінің тығыздалу синдромы,инфильтративті қабыну. Себебі науқастағы клиникалық белгілері яғни температурасының көтерілуі және физикалық тексеру кезінде дауыс дірілінің жоғарылауы және перкуторлық дыбыстың әлсіреуі,ылғалды сырылдың естілуі осы өкпе тінінің тығыздау синдромының белгілері болып табылады. Өкпелік инфильтрат үстінен дыбыс жақсы өтеді,сол себепті дауыс дірілі күшейген. Қабыну инфильтрациясы жүргендіктен,өкпеде ауа азайып,серпімділігі төмендеуі нәтижесінде перкутрорлы дыбыс әлсіреп,тимпаникалық дыбысқа айналады.
4. Жөтел құрғақ болуы мүмкін (крупозды пневмонияның бастапқы кезеңінде, интерстициальды пневмониямен бүкіл ауру кезінде) немесе қақырықты шығарумен (шырышты, мукопурулентті, іріңді-шырышты, қанды).
Қақырықтың сипаты маңызды. "Тот басқан" қақырық крупозды пневмонияға тән, қанды тұтқыр қақырық — клебсиелла пневмониясынан туындаған пневмонияға (Фридландер таяқшасы); іріңді қанды қақырық — стрептококк пневмониясының белгілерінің бірі. Қанды қақырықтың шығарылуымен вирустық пневмония пайда болуы мүмкін. Микоплазмалық пневмонияда аздап мукопурулентті қақырықпен тұрақты, кейде пароксизмальды жөтел байқалады.
I кезеңде сіз Жедел пневмония-ға күдіктенеді, бірақ диагноз қою мүмкін емес, өйткені Жедел пневмонияның негізгі белгісі — өкпе тінінің қабыну синдромы-тек II кезеңде, ал кейбір жағдайларда диагностикалық іздеудің III кезеңінде ғана анықталуы мүмкін.
Диагностикалық іздеудің III кезеңінде пневмонияның болуын, өкпе тінінің процесіне қатысу дәрежесін, асқынулардың сипатын анықтауға мүмкіндік беретін ең маңызды әдіс-кеуде мүшелерін рентгендік зерттеу. Динамикада өндірілген екі проекциядағы үлкен кадрлық флюорография және рентгенография (клиникалық көріністі ескере отырып) пневмонияны сенімді түрде анықтай алады.
Спирография әдісімен альвеолалық вентиляцияның бұзылуының рестриктивті түрі анықталады,бұл кезде өкпенің өмірлік сыйымдылығы және өкпенің максималды вентиляциясы азаяды.
Томография инфильтративті өзгерістердің баяу кері дамуы жағдайында диагнозды нақтылауға көмектеседі; асқынған ағыммен (абсцесс, плевра қуысында эффузия); ұқсас клиникалық және рентгенологиялық көріністері бар басқа патологиялық процестерді болдырмау үшін қолданылады (бронхтың қатерлі ісігі және туберкулез).
Бронхография өкпе тініндегі ыдырау қуыстарын, сондай-ақ бронхоэктаздардың болуын анықтауға мүмкіндік береді, олардың айналасында шиеленісу кезінде инфильтративті өзгерістер болуы мүмкін (перифокальды пневмония деп аталады). Дифференциалды диагноз бронхоскопияның нәтижелері бойынша туберкулезбен және өкпе обырымен, қажет болған жағдайда плевроскопиямен жүргізіледі.
Антибиотиктерді тағайындағанға дейін қақырықты (немесе бронх шайындыларын) бактериологиялық зерттеу қоздырғышты анықтауға және оның антибиотиктерге сезімталдығын анықтауға көмектеседі. Алайда анықталған микроб әрдайым пневмонияның қоздырғышы бола бермейді.
Нақтыланған этиологиялық диагнозды Иммунологиялық зерттеулер, комплементті байланыстыру реакциясы (КБР) және вирустық және бактериялық антигендермен гемагглютинацияны (РТГА) тежеу реакциясы арқылы жасауға болады.
Достарыңызбен бөлісу: |