126ЖМ Назарқұл Еркебұлан
химиялық синапстардың саны көп болғанда рефлекстің латенттік кезеңі артады. ОЖЖ-да
төмен лабильділік бар, бұл оның шаршауына(қажуына) әкеледі. Жүйке орталықтарының
қажуы -бұл ОЖЖ-ға синаптикалық беріліс ерекшеліктерімен негізделген ОЖЖ-ның
маңызды қасиеттерінің бірі: синапстағы бір Нейрон ұзақ қозғалғанда медиатордың
құрамы төмендеуі немесе рецепторлардың медиаторға сезімталдығы азаюы мүмкін немесе
энергетикалық ресурстар (АТФ, КФ және т.б.) таусылуы мүмкін. Осының бәрі
шаршаудың дамуына әкеледі (нейронның жұмысқа қабілеттілігінің төмендеуі). Нерв
талшықтарына қарағанда нерв орталықтары оңай шаршайды, бұл ақыр соңында
рефлекторлық реакцияның тоқтатылуына әкеледі. Жүйке орталықтарының тонусы-бұл
жүйке орталықтарының тұрақты аз қозғалуы. Оның қолдауына жүйке орталықтарына
үздіксіз түсетін афференттік импульстер де, гуморальды тітіркендіргіштер де (СО2,
гормондар, нейропептидтер және т.б.) қатысады. Жүйке орталықтарының
икемділігі(пластикалығы)-бұл жүйке орталығының жүзеге асырылатын рефлекторлық
реакциялардың көрінісін өзгерту мүмкіндігі. Ол ми орталықтарының зақымдануы кезінде
көрінеді, олардың функциясы басқа ми құрылымдарына өтуі мүмкін. Жоғалған
функцияны ауыстыру-бұл жүйке орталықтарының зақымдануға арналған компенсаторлық
бейімделуі деп аталатын ОЖЖ-ның маңызды қасиеті. Ол жоғалған функционалдық
мүмкіндіктерді қалпына келтіруге мүмкіндік береді. Бұл процесс үлкен жарты шардағы
қабықтың міндетті түрде қатысуымен жүзеге асырылады. Сондай-ақ жүйке
орталықтарының икемділігі оларға келіп түсетін сигналдардың өзгеруі кезінде көрінеді.
Осының нәтижесінде жүйке орталықтарын оларға тән емес жаңа функцияларды
орындауға түбегейлі қайта құру орын алуы мүмкін.
Достарыңызбен бөлісу: