25.Вестибулярлық анализаторды зерттеу әдістері. Вестибулология вестибулярлық жүйені зерттеумен айналысады.
Вестибулология вестибулярлық функцияны зерттеудің көптеген объективті әдістеріне негізделген,
жалпы вестибулометрия атауымен біріктірілген. Вестибулометрия - бұл есту және тепе-теңдік
бұзылыстары бар пациенттерді кеңірек отоневрологиялық зерттеудің бөлігі. Отоневрологиялық
тексеру науқастың жүйке, есту және вестибулярлық бұзылыстарын салыстыруға негізделген, бұл
аурудың табиғатын дәлірек анықтауға мүмкіндік береді.
Функционалды вестибулометриялық бағалау стихиялық (патологиялық) және эксперименттік
түрде туындаған жүйелік сенсорлық, соматикалық және вегетативті реакцияларды зерттеу
негізінде жүзеге асырылады.
Бас айналуды сипаттайтын, сондай-ақ диагноз қою үшін өте маңызды келесі негізгі критерийлерді ажыратуға болады: 1.
Бас айналу түрі (жүйелік, жүйелік емес, жеңілдік).
2.
Бас айналудың ұзақтығы (аурудың ұзақтығы, бас айналу жиілігі, сипаттағы өзгерістер
және уақыт бойынша шабуыл ұзақтығы)
3.
Триггерлер / бас айналуды күшейтетін факторлар / бас айналуды төмендететін факторлар.
4.
Бас айналуымен бірге жүретін белгілер: естудің өзгеруі (есту қабілетінің төмендеуі,
құлақтың шуылы, ауырлық, құлақтың қанығу сезімі), неврологиялық симптомдар (екі
жақты көру, парестезиялар, жұтылу бұзылыстары, сөйлеу қабілетінің бұзылуы және т.б.),
сондай-ақ мигренмен байланысты белгілер (бас ауруы, қатты дыбыстарға және жарқын
жарыққа сезімталдық және т.б.)
Вестибулярлық анализаторды зерттеу әдістерін шартты түрде бірнеше кезеңге бөлуге болады:
