| Жеке басқа табынуды әшкерелеу. Н.С. Хрущев: самғау мен құлау. 1953ж. 5 наурызда И.В. Сталин қайтыс болды. Жоғарғы партия басшылығында билік үшін күрес басталып, онда Н.С. Хрущев жеңіп шықты. Өз қарсыластарын артқа сырып тастап, ол елдегі жоғарғы билік орындарын – КОКП ОК Бірінші секретары мен Министрлер Кеңесінің төрағасы қызметтерін иеленді. Н.С. Хрущевтың аты ең алдымен оның КОКП – ың ХХ съезінде (1956) И.В. Сталиннің жеке басына табынуды әшкерелеген баяндамасына байланысты шықты.
Тұңғыш рет жоғарғы партиялық деңгейде Сталин «халықтардың атасы» және «дүние жүзі пролетариатының көсемі емес», миллиондаған адамдардың қанын төккен қылмыскер және тиран деп мәлімделді. Қуғын – сүргін, жазалаулар мен асыра сілтеушіліктер үшін жауапкершілік тек Сталин мен оның айналасындағы аздаған серіктестеріне жүктеді. Социалистік қоғамның кемшіліктері сыналмақ түгіл, керісінше, оның жетістіктері деп жарияланды.
Бірақ Н.С.Хрущев өзінің саясатында тұрақты болмады.Бұл тұрақсыздық экономикада да, саясат пен партиялық – идеологиялық өмірдің басқа да салаларында да көрініс тапты. Оның сансыз реформалары мен тәжірибелері халықтың тұрмыс жағдайына кері әсер етті, оның іс – әрекеттеріне қарсы партия және мемлекеттік апарат қызметкерлері, әскерилер мен зиялы қауым тарапынан наразылықтар күшейді.
Достарыңызбен бөлісу: |
