Клиникалық белгілері 3 сатысымен сипатталады. Ең біріншіден конъюнктивит, жарықтан қорку, жас ағу, содан кейін аурудың ауыр барысы байқалады. Көзден ірін ағады, қабағы ісінеді. Аурудың соңғы сатысында көзі жараланады, көру қызметі бұзылады. Балауды мінезді клиникалық белгілеріне және жылдың мерзіміне қарап қояды. Нақты балау қою үшін көзд жуып – шайып сұйықтықты телязийларға зерттейді.
Емі үшін 2-3 % - тік бор қышқылын, 3% - тік лизол эмульсиясымен немесе йодтың су ерітіндісімен шаяды. Thelazia gulosa және Thelazia skrjabini-мен тудырылған телязиоз кезінде 0,015 г/кг тірі салиағына дитразит-цитрат қолданады. Секундарлы микрофлорамен асқынған кезде симптоматикалық емдеу өткізеді, ол үшін пенициллин, сульфаниламид препараттарың қолданады. Алдын алу және күресу шаралары. Қорада тұрған малдың бүкіл санына және көктемде масалар ұшу алдында дегельминтизация өткізеді. Бұл дегельминтизацияны 7-8 күннен кейін қайталайды. Жазда күннің ыстығында малды қорада ұстау керек.
2 билет
1 Ресей ғалымдарының паразитология дамуына еңгізген еңбегі
2 Жануарлар дикроцелиозы
3 Иксод кенелердің жүйелігі, морфологиясы және биологиясы
1 Ресей ғалымдарының паразитология дамуына еңгізген еңбегі
XX ғасырдың 20 жылдарына дейін дүние жүзінде паразитология жеке ғылым ретінде қалыптаспаған. Паразитология мәселелерімен шұғылданатын бірде-бір институт болмаған. Жоғары және орта дәрежелі мал дәрігерлік медициналық оқу орындарында, сондай-ақ дәрігерлердің білімін жетілдіру курсында паразитология пәні оқылмаған. Бірақ, зоология, малдәрігерлік және медицина саласындағы кейбір ғалымдар (И.И.Мечников, К.А.Рудольфи, Р.Лейкарт, Г.Ф.Кукеңмейстер, Г.С.Паллас, Э.А.Островский, Л.Ф.Боровский, Д.А.Романовский, Н.А.Холодовский және т.б.) басқа мәселелермен қоса, паразитология мәселелеріменде шұғылданған. Ол кезде Ресейде де паразиттерді зерттейтін мамандар болмады. Іс жүзінде малдәрігерлері мен медициналық мамандар паразитарлық ауруларға көңіл бөлмеді, себебі оқу орындарын бітірген мамандардың инвазиялық аурулар жөнінде дайындықтары жоқ еді.
1910 ж. Бүкілресейлік малдәрігерлері құрылтайында Константин Иванович Скрябин жоғарғы оқу орнындарында "Паразитология"кафедраларын ұйымдастыру жөнінде мәселе көтерді. Ол 1916 ж. бастап жазған еңбектерінде және одан кейінгі жұмыстарында үй жануарлары мен адамның инвазиялық ауруларының пайда болуына жануарлар дүниесіне жататын паразиттердің өте жоғары маңызы барлығын жазған. Сондықтан малдәрігерлік,медициналық институттар мен университтердің факультеттерінде арнайы "паразитология және инвазиялық аурулар" кафедрасын құру керектігін айтты. Оның тікелей ықпалымен 1917 ж. Новочеркасск мал дәрігерлік институтында, Ресейдегі ең алғашқы "Паразитология" кафедрасы ұйымдастырылады және оның алғашқы профессоры болып 1917 ж. К.И.Скрябин сайланады. Жоғары дәрежелі малдәрігерлік білім саласында бұл алға ұмтылған қадам еді. 1920 ж. К.И.Скрябин Мәскеуге көшіп, Мәскеудегі зоотехникалық-малдәрігерлік институтында "паразитология" кафедрасын ұйымдастырады. Бұдан кейінгі жылдардап бастап, паразитология ғылымының дамуы академик К.И.Скрябиннің есімімен тікелей байланысты. Ол қысқа мерзім ішінде ішқұрттар дүниесін зерттеді. Оның замандас-шәкірттері көптеген іш құрттардың жаңа түрлерін ашты, олардың өсіп-даму айналымдары анықталды және ішқұрт ауруларына қарсы дәрі-дәрмектер іздестіру жолындағы ғылыми зерттеулер жүргізіле басталды.
К.И.Скрябин көп жылғы еңбегінің нәтиежесінде 120 туыстыққа, 30 тұқымдастыққа жататын, 200-ден аса гельминттердің жаңа түрін ашты. Оның 800-ден аса ғылыми еңбектері жарық көрді. Осы жылдары мал дәрігерлік протозоологияның дамуына профессор Василий Ларионович Якимов зор еңбек қосты. 1919 ж. Ленинград мал дәрігерлік институтына ол "паразитология" кафедрасын ұйымдастырып, ондағы жұмысын протозоолог мамандар дайындаудан бастады. Одан көптеген мал дәрігерлері мен биологтар дәріс алды. Сол жылдары В.Л.Якимовтың протозоология мектебінен басқа, Мәскеу қаласында Бүкілодақтық эксперименталдық мал дәрігерлері институтының жанынан протозоологиялық зертхана ашылды. Осы ғылым ордасында профессорлар А.В.Белицердің, ал соңынан А.А.Марковтың жетекшілігімен көптеген протозоолог-ғалымдар шындалды.
Паразитологияның арахно-энтомологиялық бағыты академик Е.Н.Павловскийдің жетекшілігімен дамыды. Бұрынғы Кенес одағының шет аймақтарына жасақталған оның көптеген экспедициялары трансмиссивті ауруларды және олардың тасымалдаушылары-буынаяқтыларды зерттеп,табиғи ошақты трансмиссивтік аурулар туралы жаңа ілім қалыптастырылды.
Біздің елімізде паразитология ғылымының дамуы тікелей Ресеймен байланысты болды. Бұрынғы Кенес Одағы құрамында болған Қазақстанда 1925 жылы өлкелік мал дәрігерлік-бактериологиялық институты жанынан гельминтология зертханасы ашылды. Мұнда көптеген паразитолог-ғалымдар қызмет істеп, гельминттерді және оларды қоздыратын ауруларды жан-жақты зерттеп, ғылымғы өз үлесін қосты.
Академик С.Н.Боев, профессор Р.С.Шульц, ветеринария ғылымдарының кандидаты Ж.Қ.Қарабаев, кейіннен профессорлар Г.И.Диков,В.Т.Рамазановтар елімізде кең таралған гельминтоздарды жете зерттеп, олармен күресудің бағытын анықтады. Одан кейінгі жылдары да елімізде кең тараған протозооздары, гельминтоздарды жан-жақты зерттеп, олардың күрес шараларын жетілдірген профессорлар М.В.Хванның, М.С.Сабаншиевтің және ғалымдар М.Ж.Сүлейменовтың, М.Шальменовтың ж.т.б. еңбектерін атауға болады.
Достарыңызбен бөлісу: |