30
25 июнь жарлығы Оспанбекке де тимей кетпеп еді. Жұрт үріккен қойдай ұйлығып,
қайтерін білмей сасып тұрған кезінде ақыл айтып, бір қатар елді қырғыннан аман алып
қалып еді. Кісі алмаққа Ақмола жанаралы Қарағанды барып, Оспанбекті көріп, «зиянды»
тауып, Омбының пошта-телеграф округіне: «Оспанбек Әбдинді кетір. Әйтпесе, өзім
кетіремін» деген зорлығымен Семейге жіберілген еді. Семейде сырқаттанып, дем алуға
бостандық алып, Қарқаралыға қайтып барған кезінде өзгеріс басталып, жұрт жұмысына
белсеніп кірісіп еді. Оспанбекті жамандаған, сыртынан бір ауыз өсек жүрген емес еді.
Қағынған Қарқаралының қақ ортасында жүрсе де, соңынан сөз ертпеген көптің сүйкімдісі
десем өтірікші болмаспын. Оспанбектің тазалығын тандап, Қарқаралы қазағы үйезный
азық-түлік комитетінің управасына ағза сайлаған еді. Қарқаралының үйезный қазақ
сотына кісі белгілегенде таразыға тартып, оқығандарды електен өткізгенде сарттығына
қарамай, обласной қазақ комитеті сотқа кандидат қылған еді. Оспанбектің өз басыма
қылған жақсылығы мынау: жасымда жалаң аяқ, жалаң бас Оспанбектің үйінде малай
сияқты болып жүргенімде Оспанбектен орысша мен қазақша оқушы едім. Маған киім,
қағаз, кітап, оқуға керек басқа аспаптарды әперіп, өзі оқып жүрген городской училищеге
мені де түсірген еді. Қарқаралыда 4-5 жыл оқыған соң өзім қарайласамын деп мені
Омбыға жіберіп, ай сайын хат жазып, ақша жіберіп, тарықпа деп тұрып еді. Менің адам
болғаным Оспанбектің арқасы.
Қош, сүйкімді жолдасым Оспанбек!
Достарыңызбен бөлісу: