3. Сандық талдау әдістерінің жіктелуі
жүктеу/скачать 0,54 Mb.
|
Лекциялар сандық анализ
| Бихроматометрия. Әдіс келесі реакцияға негізделген:
- + 14 + 6 → 2 + 7 O M (1∕6 ) = 294,2 : 6 = 49,03 г/моль Яғни бихромат күшті тотықтырғыш, бірақ ионынан әлсіз. Бұл жағдайда тұз қышқылы ортасында бихроматпен титрлеуге мүмкіндік туады, себебі ол иондардың тотықтырмайды, өйткені Бірақ тотығу процесі қышқылдың концентрациясы 2 моль/л-ден асып кеткенде тотығуы мүмкін. Стандартты ерітінді ретінде ерітіндісі қолданылады. Бихроматометриялық әдіс перманганометриялық әдіске қарағанда бірқатар артықшылықтарға ие:
ерітіндісін кристалды тұздың татпасын дәл өлшеу арқылы дайындауға болады, яғни оның титрін анықтау қажет емес. бихроматометриялық анықтауды тұз қышқылы ортасында, ешқандай қиындықсыз жүргізуге болады. Недостаток метода: зеленая окраска ионов Cr3+, затрудняет фиксирование точки эквивалентности, поэтому раствор при титровании разбавляют. В роли индикатора могут выступать дифениламин, дефиниламинсульфоновая кислота. Тәжірибеде қолданылуы. Бұл әдіс көптеген бейорганикалық және органикалық заттарды анықтау үшін қолданылады: (Fe (II), Cr(II), Mn (II), Ti(III), Mo(V), Te(IV) сияқты элементтерді, йодидтер, спирттер, глицерин, тиомочевинаны және т.б. заттарды анықтауға болады. Бұл әдістің кемшілігі: иондарының жасыл түсі эквиваленттік нүктені анықтауды қиындатып кедергі келтіредіы, сондықтан титрлеу кезінде ерітінді сұйылтылады. Дифениламин, дифениламин сульфон қышқылы индикатор бола алады. жүктеу/скачать 0,54 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|