Бактериологиялық әдіспен қаннан микроорганизмдерді бөлу

Аэробты және анаэробты микроорганизмдерге қан себу және антибиотиктерге сезімталдық (Blood Culture, Routine. Aerobic and Anaerobic Bacteria Identification and Susceptibility) - бөлінген патогендердің антибиотиктік сезімталдығын көрсете отырып, сепсис қоздырғыштарының микроорганизмдерін бөлу және сәйкестендіру мақсатында биоматериалды сапалы және жартылай сандық бактериологиялық зерттеу әдісі.

Сепсис-ауыр инфекцияның нозологиялық түрі немесе асқынуы, оның міндетті компоненті клиникалық немесе бактериологиялық дәлелденген инфекцияға жауап ретінде генерализацияланған қабыну реакциясы болып табылады. Бұл ретте мынадай симптомдардың болуы тән: дене температурасы 38 С-тан жоғары немесе 36 С-тан төмен; тахикардия 90 уд/мин-тан жоғары; тахипті 20 в-тан жоғары немесе артериялық қандағы СО2 парциалды қысымының 32 мм С-тан төмен төмендеуі.перифериялық қандағы лейкоциттер саны 12х109/л немесе 4х109/л-ден астам.

Сепсис ауруханадан тыс жағдайларда да, стационарда болған уақытта да дамуы мүмкін. Негізгі көздер төменгі тыныс алу жолдарының (пневмония), зәр шығару жолдарының, тері мен жұмсақ тіндердің, құрсақ қуысы мүшелерінің (ішек, өт шығару жолдары және т.б.) инфекциялары болып табылады.

Сепсистің негізгі қоздырғыштары бактериялар болып табылады, сирек сепсис вирустардан, риккетсиялардан, саңырауқұлақтардан, паразиттерден туындауы мүмкін. Бірі грамоң микроорганизмдер жиі сепсис тудырады: алтын тәріздес стафилококк (Staphylococcus aureus), эпидермальный стафилококк (Staphylococcus epidermidis), энтерококки (Enterococcus spp.), пневмококк (Streptococcus pneumoniae), бета-гемолитические стпертококктар.

Грамрициялық таяқшалар арасында негізгі қоздырғыштар: ішек таяқшасы (Escherichia coli), псевдомонад (Pseudomonas spp.), клебсиеллы (Klebsiella spp.). Ықтимал қоздырғыштардың спектрі инфекция ошағының оқшаулануына байланысты. Интраабдоминальды сепсис кезінде қоздырғыштар көбінесе энтеробактериялар, анаэробтар және энтерококтар болып табылады; ангиогенді сепсис кезінде – Алтынды стафилокококк; уросепсис кезінде – ішек таяқшасы, клебсиелла, псевдомонадтар. Иммундық тапшылық жағдайы бар емделушілерде грамтеріс және грамоң бактериялардың нозокомиальды штаммдары (синегалық таяқша, ацинетобактерлер, клебсиелла, пневмония, ішек таяқшасы, энтеробактериялар, алтын стафилококк) және саңырауқұлақтар маңызды рөл атқарады. Сепсис, саңырауқұлақ флорасы (әдетте Candida spp.), трансплантология және онкология бөлімшелерінде жиі пайда болады. Сепсис тері мен жұмсақ тіндердің инфекциясы аясында газ гангренасының қоздырғышы - клостридиямен (Clostridium perfrigens) жиі кездеседі.

Бактериемия-жүйелі қан ағымында микроорганизмдердің болуы. Емдеу және диагностикалық манипуляциядан кейін пайда болады: бронхо - және фиброгастроскопия, колоноскопия, стоматологиялық емшаралар.

Антибактериалды терапияны тағайындағанда мыналар ескеріледі: пациент жағдайының ауырлығы, инфекцияның локализациясы, иммундық статус жағдайы және т.б. көбінесе біріктірілген микробқа қарсы препараттар (АМП) қолданылады, себебі клиникалық сурет бойынша инфекцияның грамоң немесе грамтеріс этиологиясын саралау мүмкін емес, сондай-ақ амп біреуіне сепсистің полимикробты табиғатының және резистенттілігінің ықтималдығы бар.

24-48 сағат ішінде клиникалық әсері болмаған жағдайда эмпирикалық терапия тағайындалған жағдайда микробиологиялық зерттеу нәтижелерін ескере отырып, антибиотикотерапияға түзету жүргізу керек.

Стафилококтарға арналған Антибиотикограмма алтын түстес стафилокококтың антибиотикорезистенттілігі бойынша ұсынымдарды есепке ала отырып, диско-диффузиялық әдіспен қойылады: пенициллин, амоксициллин, оксациллин, цефуроксима аксетил, цефазолин, гентамицин, эритромицин, рокситромицин, азитромицин, левофлоксацин, ванкомицин, клиндамицин, спирамицин, джозамицин, мидекамицин, офлоксацин, ципрофлоксацин. Метициллинрезистентті стафилококк штаммдары анықталған жағдайда фузидинге, тетрациклинге, котри-моксазолға сезімталдық қосымша зерттеледі.

Пневмококктың антибиотикорезистенттілігін анықтау үшін диско-диффузиялық әдіс қолданылады, таңдау препараттары бета-лактамды антибиотиктер болып табылады: оксациллин, эритромицин, клиндамицин, левофлоксацин, моксифлоксацин, доксициклин, рокситромицин, азитромицин, кларитромицин, цефуроксим, цефотаксим, цефтриаксон, спирамицин, дереккөздер [өңдеу] Антибиотикалық сезімталдық псевдомонад (синегалық таяқша) препараттарға диско-диффузиялық әдіспен анықталады: цефтазидим, цефепим, гентамицин, амикацин, ципрофлоксацин, меропенем, имипенем, цефоперазон.

Антибиотикалық сезімталдық энтеробактерий препараттарға диско-диффузиялық әдіспен анықталады: ампициллин, амоксиклав, гентамицин, амикацин, цефуроксим, цефотаксим, ципрофлоксацин, имипенем, цефепим, тикарциллин/клавуланат, цефтазидим, Цефтриаксон, офлоксацин, меропенем, цефоперазон/сульбактам.

Бета-гемолитикалық стрептококтардың антибиотикорезистенттілігін анықтау үшін сондай-ақ диско-диффузиялық әдіс қолданылады, бұл ретте таңдау препараттары бета-лактамды антибиотиктер болып табылады: офлоксацин, эритромицин, клиндамицин, левофлоксацин, моксифлоксацин, азитромицин, кларитромицин, цефотаксим, цефтриаксон, джозамицин, мидекамицин, ванкомицин, ампициллин, хлорамфеникол.