А. Д. Нурахова, Л. Т. Ералиева клиникалық лабараториялық диагностика бойынша ұлттық Әдістеме

Құлақтан микрофлораға және антибиотиктерге сезімталдыққа (Ear Culture, Routine. Aerobic Bacteria Identification and Susceptibility)-іріңді-қабыну процестерінің қоздырғыштарын бөлу және сәйкестендіру және олардың антибиотиктерге сезімталдығын анықтау мақсатында жара бөлінетін құлақты бактериологиялық зерттеу әдісі.

Инфекцияның таралуына байланысты отиттер сыртқы және орта болып бөлінеді.

Сыртқы отит-сыртқы есту жолындағы инфекциялық процесс; оқшаулануы (сыртқы есту жолының фурункулы) немесе диффузды болуы мүмкін (барлық арна тартылған). Сыртқы есту жолының фурункулезінің негізгі қоздырғышы-алтын стафилококк (Staphylococcus aureus). Жедел диффузды сыртқы отит грамтеріс таяқшалармен: ішек таяқшасымен (Escherichia coli), протееммен (Proteus vulgaris), көк таяқшамен (Pseudomonas aeruginosae) - ("жүзгіш құлағы"), сондай-ақ алтын стафилококококкпен шақыруы мүмкін. Пиогенді стрептокококк (Streptoccus pyogenes) тудырған құлақ қабығының және сыртқы есту жолының тартылуымен тілмелі қабынуы бар.

Орта отит-әртүрлі этиологиядағы, жіті немесе созылмалы ағымдағы орта құлақтың инфекциялық қабынуы. Орта отиттің бірнеше клиникалық түрі бөлінеді: жедел орта отит, қалдық ішумен экссудативті орта отит, орташа отит ішусіз (мирингит), қайталанатын орта отит, созылмалы іріңді орта отит. Көбінесе микробқа қарсы препараттар жедел орта отит және созылмалы іріңді орта отит сияқты клиникалық нысандарда қолданылады.

Жіті орта отит ( ЖҚЖ) - орта құлақтың вирустық немесе бактериялық жұқпасы, әдетте, жоғары тыныс алу жолдарының респираторлық вирустық инфекцияларының асқынуы, әсіресе 3 айлық балаларда. 3 жасқа дейін. ОСО негізгі қоздырғыштары - пневмококтар (Streptoccus pneumonia), гемофильді таяқша (Haemophilus influenzae), бранхамелла (Moraxella catarrhalis), сирек (10% жағдай) - пиогенді стрептококк, алтын стафилококк немесе микроорганизмдер қауымдастығы болып табылады. Жаңа туған нәрестелерде іріңді орта отит энтеробактериалды (Enterobacteriaceae) тұқымдас грамтеріс таяқшалармен - ішек таяқшасымен, клебсиелламен (Klebsiella pneumoniae), сондай-ақ алтын стафилококктермен туындауы мүмкін.

Созылмалы іріңді орта отит барабан бөртпесінің тұрақты перфорациясы және орта құлақ қуысынан іріңді бөлінулермен 6 аптадан астам жүреді. Созылмалы іріңді орта отит жиі полимикробты этиологияға ие және 1-4 қоздырғыштармен бір мезгілде туындайды. Олардың арасында негізгілері-алтын стафилококк және көк таяқша.

Стафилококтарға арналған Антибиотикограмма алтын түстес стафилокококтың антибиотикорезистенттілігі бойынша ұсынымдарды есепке ала отырып, диско-диффузон әдісімен қойылады: пенициллин, амоксициллин, оксациллин, цефуроксима, аксетил, цефазолин, азитромицин, левофлоксацин, ванкомицин, клиндамицин, спирамицин, джозамцин, мидекмицин, офлоксацин, ципрофлоксацин.

Метициллинрезистентті стафилококк штаммдары анықталған жағдайда фузидинге, тетракциклинге, котримоксазолға сезімталдық қосымша зерттеледі.

Пневмококктың антибитикорезистенттілігін анықтау үшін диско-диффузонды әдіс қолданылады, бұл ретте таңдау препараттары бета-лактамды антибиотиктер болып табылады: офлоксацин, эритромицин, клиндамицин, левофлоксацин, моксифлоксацин, доксициклин, рокситромицин, азитромицин, кларитромицин, цефотаксим, цефтриаксон, сафрфлоксацин, спирамицин, дереккөздер [өңдеу]

Бранхамелл мен гемофильді таяқшаның антибитикочезділігі препараттарға анықталады: ампициллин, амоксиклин, цефолотин, тетракциклин, офлоксацин, ко-тримоксазол, рифампицин, хлорамфеникол, цефуроксим, цефаклор, цефотакцим.

Антибиотикалық сезімталдық псевдомонад (синегалық таяқша) препараттарға диско-диффузондық әдіспен анықталады: цефтазидим, цефепим, гентамицин, амикацин, ципрофлоксацин, меропенем, имипенем, цефоперазон.

Энторобактериялардың антибактерияға сезімталдығы препараттарға диско-диффузон әдісімен анықталады: ампициллин, амоксиклав, гентамицин, амикацин, цефуроксим, цефотаксим, ципрофлоксацин, имипенем, цефепим, тикарциллин/клавуланат, цефтазидим, Цефтриаксон, офлоксацин, меропенем, цефоперазон/сульбактам.