91
қозғалысын бақылай отырып, оны түн мезгілдерін анықтайтын аспан сағаты
есебінде пайдалаған. Жетіқарақшы туралы этномәдени когнитивтік ақпарат
төмендегі аңызда кеңінен баяндалады.
«Жетіқарақшы бара жатқанның балтасын, келе жатқанның кетпенін
ұрлаған баукеспе ұры болыпты. Халық болып соңына түскен соң қылмысы
басынан асқан жеті ұры жеткізбей аспанға қашып шығып кеткен. Бастаған –
алдыңғы төртеуі, ана артындағы үшеуі ерер-ермес болып жүрген олардың
құйыршығы. Екі бүйірдегі жарық жұлдыз – екі батыр. Сонау қатар тұрған екі
жұлдыз Ақбозат пен Көкбозат батырлардың аттары. Олар Темірқазыққа
арқандаулы. Шұбатылған арқаны да көрініп тұрады. Аттар Темірқазықты
айнала оттайды. Оларды аңдыған жеті ұры да түнімен төңіректеп, айналып
жүреді. Ұрылар қайтсе де осы аттарды түсіріп алмақшы. Сақ күзетші
алдындағысынан көз жазбайды. Сөйтіп жүргенде таң атады. Таң атысымен
Жетіқарақшы көзден тайып, тасаланады. Ертеңінде тағы солай болады.
Ұрылар жетеу ғана емес. Қалың жау – қырық қарақшы алыста торуылдап
жүр. Анау Босаға мен Жетіқарақшының арасынан көрінген ұсақ жұлдыздар
Қырыққарақшы жұлдызы. Жетіқарақшы – олардың барлаушысы. Алдымен
батырлардың мықты аттарын қолға түсіріп алып, Қырыққарақшы содан кейін
елді шаппақшы деген халықтың дүниетанымында қатталған аңыздың көне
нұсқасы мифологиялық наным-сенімнен бастау алса керек.
Жетіқарақшы (Большая Медведица) ожау бейнесі бар жеті жұлдыздан
(алдыңғы төртеу ожаудың басы, соңғы үш тізілген жұлдыздар ожаудың сабы)
тұрғандықтан, әрі халық түсінігі бойынша елді күзететін қарақшы ретінде
танылғаннан кейін «Жетіқарақшы» атанған болуы керек.
Достарыңызбен бөлісу: