Мұхтар
Әуезовтің
роман
-
эпопеясында Құнанбайды ата
жолын өзгертпей ұстауға тырысқан бұрынғылардың өкілі, «ескінің арты еді», ал
Абай
энер үйренуге, білім
-
ғылым игеруге үмтылған прогресс жолына бет алған жаңашыл
жастардың ішіндегі ең бір озық жарқын тұлға деп қарағаны, солай етіп бейнелегені
кеңілге қонымды. Егер байыптап дүрыс аңғара алсақ, Құнанбай мен Абай, әке мен
бала ретінде бір
-
бірімен қайшы кэрінбейді, кэбінесе екі заманның өкілі, екі
мақсаттың, екі қоғамдық көзқарастың адамы тұрғысында қарсы қойылады. Ал
екеуінің мінезі екі түрлі болса, Құнанбай айлакер, қатал керініп, Абай адап, әділет
іздеген ақын жанды мінезде кэрінсе, мұның өз қисындылығы бар. Құнанбай ел
Достарыңызбен бөлісу: |
