Әдебиет: Александров П.С., Колмогоров А.Н. Введение в теорию множеств и теорию функций. – М.-Л., 1948. Ч. 1.; Хаусдорф Ф. Теория множеств, пер. С нем. – М.-Л., 1937; Нысанбаев Ә. Ғылым тарихы және философиясы. – Алматы, 2013.
ЖҰРТШЫЛЫҚ – бір-бірімен өзара тікелей қарым-қатынас жасамаса да, белгілі бір ортақ мүдде жолында біріккен, алайда ресми түрде ұйым- даспаған топ, көпшілік қауым. Қазақтың дәстүрлі түсінігінде кездесетін Ж. ұғымын, әлеумет және діни ұғымда қолданылатын жамиғат түсініктеріне синоним ретінде қарастыруға болады. Ол жалпы тобыр ұғымына сай келе бермейді. Көптің жүрген жерінде дау-дамай мен бас араздықтың қоса жү- ретінін білген Абай көптің сауатсыз билігін дұрыс көрмейді. Ретіне қарай ақылға, жөнге салынуы керек жетесіз, билікке көнбеген тобыр – ессіз қара күш. Ақын пікірінше, ақылсыз тобыр – есінен айрылып, басқаның жетегіне ергендер. Сондықтан, «көп шуылдақ не табар, билемесе бір кемел», – дейді.
Достарыңызбен бөлісу: |
