Шариғатта (Ислам қағидаларында) да отбасы жоғары
бағаланып, оның бала тәрбиелеп өсіруіне бірінші дәрежелі мән берілген.
Онда «Балалар–ата
-
аналар қолына
берілген аяулы аманат» делінген.
Бұл
ғажайып құдайшылық анықтаманы жадыда ұстау былай тұрсын, әр
үйдің маңдайшысына жазып қоюға тұрарлық. Баланың өздігінен өмір
сүруге мүлде қабілетсіз нәресте кезінен бастап бақытты балалық шағы,
жеке шаңырақ көтергенде дейінгі жастық жолдары өтетін отбасын
бақыт жағалауын бетке алып, өмір –
айдында жүзіп бара жатқан
қайыққа теңесек, оның қос ескегін әке мен шеше дер едік.
