Эпидемиологиясы. Безгек – антропоноз. Инфекция көзі – ауру адам, көбінесе эндемиялық ошақтағы балалар және паразиттасымалдаушылар.
Гиперэндемиялық аймақтарда аурудың көзі науқас балалар болады, себебі жоғары гаметоцитемиялық иммунитеті бар адамға қарағанда, балалар өмірінің алғашқы жылдарында жүре пайда болған иммунитеті пайда болмайды және паразитемияның аз деңгейінің өзінде де ауруды жеңіл жұқтырылады. Қайталанатын реинфекцияда ересек адамдарда антиденелер түзіледі, масаның организмінде антиденелермен зақымдалған гаметоциттер спорогонияға қабілетті болмайды.
Аурудың табиғи берілу жолы – трансмиссивті (спорозоитты инфекция).
Безгектің тасымалдаушысы Anopheles тұқымының ұрғашы масасы. Безгектің қарқынды таралуы климатты-географиялық және тасымалдаушылықтың түріне байланысты. Плазмодияның барлық түрімен A.gambias, A.atroparvus тез жұқтырылады. Бірқатар отандық және шетелдік авторлар (А.А.Бибикова, Shute, Margon, 1947, 1945) A.atroparvus түрінің тропикалық безгектің қоздырғышына резистенттілігін көрсетеді.
Pl. falciparum
Қ ан
0 1 2 3 4 5 Бауыр
+ + + +
Pl. malaria
Қ ан
0 1 2 3 4 5 Бауыр
+ + + +
Pl. vivax
Pl. ovale
Қ ан
0 1 2 3 4 5 6 Бауыр
+ + + +
• • • • •••••••• •••••••• •••••••• + + + +
+ + + + экзоэритроцитаплық шизогония
• • • • гипнозоидттардың дамуы
паразитемия
Безгек сатылары (Е.П. Шувалова, 1990 ж.)
0 – спорозиоттардың инокуляциясы, 1 – преэритроцитарлық шизогония, 2 – біріншілік көріністер фазасы, 3 – қысқа ұстамааралық кезең, 4 – эритроцитарлық қайталану, 5 – ұстамааралық кезең, 6 – экзоэритроцитарлық қайталану.
Тропикалық безгектің жоғары берілу деңгейіне әсер ететін факторлар:
• жоғары температурадағы жеделденген спорогония;
• қысқартылған гонотрофиялық цикл (масаның қан соруынан жұмыртқа салуға дейінгі кезеңі t - 30°С-да 2 күн, t - 15°С-да 7 күн);
• қысқартылған маса генерациясы (жұмыртқа салғаннан қанаттануға дейінгі – имаго кезеңі t - 16°С-да 30 күн, t - 22°С-да 18 күн, t - 24°С-да 15 күн);
• тропикалық климат жағдайда таралуы жыл бойы жүреді, орташа климатта 3 – 5 ай.
Табиғи климатты жағдайға байланысты безгектің берілу жолының әр түрлі деңгейлік жиілігіндегі ошақтары түзіледі, олар көкбауырлық және паразитарлық индексі арқылы анықталады (жалпы тексерілгендердің санының пайызына қатынасы).
Эндемиялық ошақтың 4 түрін ажыратады (БДҰ, 1964).
Гипоэндемиялық – көкбауырлық индекс 2 – 9 жасқа дейінгі балаларда 10%-ке жетеді.
Мезоэндемиялық – көкбауырлық индекс 10-50%.
Гиперэндемиялық – көкбауырлық индекс 50%-тен жоғары болады.
Голоэндемиялық – көкбауырлық индекс 70%-тен жоғары.
Соңғы 2 ошақта жұғу қауіпі өте жоғары, әсіресе тропикалық елдердеі: Африка, оңтүстік-шығыс Азияда.
Аурудың басқа берілу жолдары:
- парентеральды (шизонтты инфекция) - қанында ұзақ паразиттасымалдаушылығы субмикроскопиялық деңгейдегі безгек реконвалесцентінен қан құйғанда жұғады. 4 күндік безгектің реконвалесцентінің паразит тасымалдаушылығы 10 жылға дейін жетеді. Консервіленген қандағы паразиттің бірнеше күнге дейін тіршілігін сақтайтынын ескеру керек. Нашақорлардың піспектері және инелерімен де берілуі мүмкін.
- эпидошақта зақымдалған плацента арқылы немесе босану кезіндегі жұғу қаупі де қарастырылады.
Достарыңызбен бөлісу: |