технологияға белгілі
бір жасанды затты, я болмаса құбылысты жасау жолындағы
әдістерді, олардың бірінің
соңынан бірі келетін
тәртібін айтамыз. Олай болса, алғашқы «шеберлік» деген мағынаға
тағы да қайтып келдік. Жоғарғы дәре-жедегі технологияның негізінде жасалып шығарылған
заттың сапа-сы биік болады. Қазақстаңдағы кеңес заманында салынған біршама алып өндіріс
кешендерінің тоқтап тұрғанының себебі де осында: ондағы ескі технологиялар дүрыс нарықта
өтетін тауарларды шығаруға мүмкіндік бермейді.
Технология ұғымының өрісі жыл сайын кеңейе түсуде. Оны біз өндірісте ғана емес,
қоғамның басқа салаларында да қолданып жүрміз. Бүгін біз саясатта «пиар-технология»,
қоғамдық пікірді қалыптастыру жолында «ақпараттық технология», білім беру жүйесінде
«педагогикалық технологиялардың» т.с.с. неше түрлерін көріп те, естіп те жүрміз.
Қайсыбір затты жасау үшін белгілі бір шикізатты әкелу (көлік), содан кейін оны өңдеу
(технология), осы жолда біршама күш-қуат жұмсау (энергия) және шешім қабылдау мен оның
іске асуын бақылау (контроль) керек. Тарихтың алғашқы сатыларында оның бәрін де адамның
өзі жасады. Бірақ, жүре келе, жануарларды үйретіп, көлік ретінде пайдалана бастады. Үй салу
жолында адам неше түрлі тастарды жогарыға көтеретін алғашқы дәнекерлерді жасайды да,
соңынан оның ішкі сырын ашып, механиқаның алғашқы қағидаларын тудырады. Содан
кейінгі үлкен жаңалық -адам су шығыршығын ойлап шығарып, ағыс күшін игерді,
Нәтижесінде
су диірмені пайда болды. Бұл