Бағдарламасы бойынша шығарылды Досжан С. Д 64 Үлкен үйдегі үрей. Алматы: Жазушы, 2013. 304 бет
жүктеу/скачать 1,47 Mb. Pdf көрінісі
|
Үлкен үйдегі үрей
| Сәуле Досжан
145 Олардың босаған үйіне Шалқарбайдың Марат деген не- мересі көшіп кірді. Аяқ-қолы балғадай, көзі танадай Бұлбұл деген келіншегі бар екен. Өздерімен қатар көзге түскен кіш- кене балалары болмаған соң Қайраттың балалары бұл үй- дің көші-қонына тек сырттай ғана бақылаушы болды. Ер- лі-зайыпты екеуінен басқа мосқалдау бір əйел келіп жүктің көр пе ле рін ағаш қоршауға асып жатты. Шолпан жаңа қоныстанып жатқандарға сырттан қарап тұр ған ды ыңғайсыз көріп қолына шашулық кəмпитін ұстап қа быр ға лас көршілеріне келді. Табалдырықтан келесі бөл- ме нің төріне дейін шашылып жатқан заттардан жол тауып – Қоныстарыңыз құтты болсын! Ішіне ырыс-береке тол- сын! – деп қолындағы кəмпиттерін жан-жаққа лақтырып, шаша бастады. Үйде жүрген бір жас, бір қартаң əйел мұндай дəстүрді күт- пе се керек, сасқалақтап біресе Шолпанға, біресе шашылып жатқан кəмпиттерге ұмтылады. «Рақмет! Рақ мет!», – дей ді жарыса. Əйелдермен алғашқы таныстығының басы болсын дегендей: – Біз қабырғалас көршілеріңіз боламыз, атым – Шолпан, – деді. – Сіздің жаңа көршіңіздің есімі – Бұлбұл. Мен оның ана- сымын, – деп қолына терген кəмпитін қайда саларын білме- гендей үлкен əйел Шолпанға жақындады. – Жоғары өтіңіз, отырыңыз, – деп қызы бəйек болып, бөл- ме нің ортасына орындық қойды. – Жоқ, айналайын, істеріңе кедергі болмайын, жарық бар- да жайғасып алыңыздар, тек амандасып-танысып шығайын деп кіргенім ғой, – деді Шолпан Бұлбұлдың өзінен біраз кі- ші лі гін байқап. Сырттан кірген жігіт қолындағы түйіншегін қоя сала, – Ой, жеңгей хош келіпсіз! Міне, көрші болып қалдық, мені Қайрат ағам біледі, атым – Марат, кішкентай кезімде |