Бағдарламасы бойынша шығарылды Досжан С. Д 64 Үлкен үйдегі үрей. Алматы: Жазушы, 2013. 304 бет
жүктеу/скачать 1,47 Mb. Pdf көрінісі
|
Үлкен үйдегі үрей
- Бұл бет үшін навигация:
- Сәуле Досжан
| Үлкен үйдегі үрей
дiң жатырына орнатады», – дегенді түсіндіретін ме ди ци на- лық бірдеңелер. Қағаздарды аударыстырып «Шара немене осы үйге тұрып алған ба?», – деп ойлады да қайтадан орны- на тастай салды. Басын жастыққа қойып еді сонда да көзі түс кен қағаздар ойынан шықпай көңілін алаңдатты. «Мұн- дай материалдардың гинеколог Шараға болмаса жобалау институтында істейтін біздің қатынға не керегі бар. Туатын баласын туып алды. Ұрық керек болса салып береміз, кел дік қой», – деп əзілдей ойлап ұйықтап кетті. Түнде екеуі бір жылғы сағыныштан қайта табысқанда күн діз гі қағаздардан көргендері есіне түсіп: – Жарияш мынау не қағаздар, ұрық керек болса салып бе- реміз ғой, түтікшесіз-ақ, – деп келіншегіне əзілдеп қып ша белінен құшақтап өзіне тартты... 6 Мақсұт өзі ойлағанындай Дəрменін шешесі екеуі ортала- рына алып мектеп табалдырығын аттаттырды. Өзінің фото- апаратымен суретке түсіріп ұлының алғашқы қадамын от ба- сы лық альбом тарихына қалдырды. Телефон арқылы болса да Арайының дауысын естіп, жағдайын білді. Инс ти тут та- ғы лар шарттарын орындап айлығын кəртішкесіне аударып тұр екен. Жариясы ұстазының лабораториясында жұ мы сын істеп жүр. Тек алаңдайтыны – баспана мəселесі ғана. Қан ша ұм тыл ға ны мен несиеге болса да пəтер алуға қаржысы жетер емес. – Мен келгеннен кейін шындап кірісермін, сен уайымда- май осында тұра тұрыңдар, – деді қайтар уақыты таяғанда əйе лі не. Тағы бір жылға қалғысы келетінін қалай жұқалап жет кі зу дің жолын таппай қиналып жүрді. – Он жылдан бері сен шындап кірісе алмай жүрсің, енді мен шындап кіріссем бе деп жүрмін осы баспана мə се ле сі- не, – деп күлді келіншегі. Қабағын шытып емес, күліп айт- Сәуле Досжан 285 қан нан соң ба, Мақсұт оның сөзіне ең əлсіз жеріне тиіп тұр са да намыстанбады. Қайта ол да күліп, əзілге айналдыра: – Е, коричневый шəпішкенің қызы күшейейін деген екен, – деді. – Сен күлме, мен шын айтам, – деді Жария. – Ал, баста... – Мақсұт, бұл əзілсіз, бірақ біз үшін əзірге жалғыз жол бо- лып тұр, егер мен ойлағандай шешілсе əрине, – деп бастады көптен толғанып жүрген əңгімесін əйелі. Мақсұт сабырмен отырып тыңдады. Кейбір түсінбеген нəр се сін қайталап сұрап отырды. Өзі де ғылымның жа ңа- лық та рын ақтарып жүргендіктен естуі бар еді, сондықтан ме ди ци на да ғы мына жаңалықтың елімізге келгеніне бə- лен дей үркіп қарамады. Тек соңғы жаңалықтың өзінің от- басына араласайын деп тұрғанына қатты ойланып қалды. Баспана тапшылығынан əйелі соның құрбаны болатындай көрініп те кетті. Мұның ақ, адал жары басқа бір өмірі көр- ме ген адамдардың баласына екіқабат болады. Тəнімен жа- қын дас па ға ны мен, жанымен жақындасып жүрегінің түбінде жат біреудің перзентін өсіреді. Тоғыз ай бойы соның тілеуін тілейді. Сол күннен Мақсұттың: Түнде ұйқысы бұзылды. Күндіз көңілі алаңдады. Жоқшылықтан əйелінің саушылығын саудаға салып тұр- ған дай ары буындырды. Өзінің тағы бір жылға оқуын жалғастырғысы келіп жүр- ге нін де ойлап, оны əлі жарына айта алмай жүргенде Жа рия- ның мына ұсынысы «Сен маған, мен саған» деп қойған шар- тындай болып тұр. Мына заман адамдарды шарттастырып өмір сүруге бейімдеп жатқандай. Басқа түгіл қойы ның да ғы қатыныңмен де шарттасасың. Анада жігіттермен бір қызу əңгімеде: «Супербайлар əйел- де рі мен неке шартын жасайды екен. Ажырасып жатса, əр кім |