Аяз Ата: Бересің бе сандықтың кілтін.
Түлкі: Жоқ бермеймін.
Аяз Ата: Ендеше, солай тұр. Мен кеттім.
Түлкі: Жо-оқ, Аяз Ата, кетпеші беремін кілтіңді, бірақта менің тілегімді орындасын. Жұмбақтарымды шешсін.
Қыста ғана болады,
Ұстасаң қолын тоңады.
(Қар)
Терезеге қонады,
Әсем ою салады.
(Қырау)
Тікен-тікен тік пісте,
Қысы-жазы бір түсте.
(Шырша)
Жарайсыңдар, балалар! Жұмбақты жақсы шештіңдер. ( Кілтті Аяз Атаға апарып береді.)
Аяз Ата: Қулықты қою керек. Онымен жақсылыққа бармайсың! (Кілтпен сандықты ашады) Барлықтарын өнерлі, білімді екенсіңдер. Алыс сапардан шаршап келгенде, шаршағанымдыда ұмытып кетіппін. Киімдерің қандай әдемі. Біздің сылығымызға риза болыңдар. Өсе беріңдер, өркендей беріңдер! Келесі кездескенше қош-сауболыңдар!
Тәрбиеші: Құрметті қонақтар! Жаңа жыл бақыт, байлық, береке әкелсін. Осымен ертеңгілігіміз аяқталды. Сау болыңыздар!
Достарыңызбен бөлісу: |
