Фармакологияғылымының даму тарихы Фармакология адам қоғамының ерте кезеңінде пайда болды.Адам ауру азабынан құтылу жолдарын табиғаттың шипалы заттарын іздеуден бастауы өзін-өзі сақтау инстинкті еді.
Алғашқы дәрілер өсімдіктерден, жануарлардан және минералдардан алынған заттар болды. Бізге жеткен қолжазбаларға қарағанда (б. з д III ғ. ) Гипократ ауруларды әртүрлі өсімдіктермен емдеген. Римдік дәрігер Клавдий Гален ( б.з.д.XI ғ) бірінші рет емге өсімдік тұңдырмаларын қолданған. Соның құрметіне қазір тұңдырмаларды гален препараттар деп атайды. Орта ғасырда өмір сүрген тәжік ғалымы Әбу Әли Ибн Сина (Авицена) өсімдіктермен нөптеген ауруларды емдеген. Ол ашқан камфора дәрісін осы күнге дейін қолданады. Фармакологияның дамуына үлкен үлес қосқан ғалым Парацельс (1493-1541) болды. Ол алғаш рет бейорганикалық затарды, мысалы сынап препаратын сифилисті емдеуге қолданған және доза туралы еүсінік берді «тек қана бір доза затты у немесе дәрі ете алады». Ол бірінші болып өсімдіктерден сығынды дайындады.
Ғылыми фармакология XIX ғасырда пайда болды. Алғашқы экспериментальдық лабораториялар ашылды. Көптеген микробиологтар, физиологтар, клиницистер ашқан жаңалықтар фармакологияның дамуына әсерін тигізді. Микробиолог Пастер (1822-1895), И.И.Мечников (1845-1916), Кох (1843-1910) зерттеулері микробтарға қарсы дәрілерді аліға пайдасы тиді. Орыс физиологы А.М.Филомафитский (1807-1849) эфир мен хлороформның әсерін эксперимент жүзінде зертеп оқыды. Н.И:Пирогов эфирдің орталық жүйке жүйесіне әсерін зерттеп, хирургиялық операцияларда ауру сезімін болдырмау үшін қолданады.
