Сумку бабушке верну,
Это «Ваше» ей скажу.
Уважительно и старшим
Говорить должна я «Ваше».
И по правилам таким:
По-казахски «Ваш» – «сіздің».
Сөмкенi әжеме қайтарамын,
Мынау «сiздiң» деп айтамын.
Үлкен адамдарға сыпайы
Айтуым керек менің «Сіздің».
Ережеге сай осындай:
«Ваш» қазақша – «Сіздің».
А затем ещё к «сөмке»
Нужно «ңіз» добавить мне.
Содан тағы «сөмке»-ге
«ңіз»-дi керек жалғауым.
Мы сравним с тобой сейчас,
Как мы скажем «наш» и «Ваш»:
Салыстырып қазiр екеуіміз,
«Біздің» және «Сіздің» қалай
айтамыз бiз.
А «біздің», «сіздің» забудешь –
Всё равно ты понят будешь!
Есть ведь «міз» и «ңіз» – они
Поясняют вещи чьи.
Ұмытсаң да «біздің», «сіздің» –
Түсiнедi бәрiбiр сенi!
«міз» бен «ңіз» – бар емес пе – олар
Түсiндiредi заттары кiмнiң екенiн.
