Әкеге сағыныш Ардақты әкемізді еске аламыз

Ардақты әкемізді еске аламыз,

Ақыл айтар болған біздің данамыз.

Сенің жоғың егілтеді жүректі,

Кең пейілді, аппақ көңіл панамыз.
Басқа салса көнеміз де тағдырға,

Айналдың –ау дәл бүгінде ақ жырға.

Дұға тілеп еске алатын өзіңді,

Бала-шағаң, туыстарың бар мұнда.

Сені ойлап жүректері сыздады.

Тұрар ұлың көрсете алмай қызығын,

Көзде жасы, жаны ауырып мұздады.

Сағынады айтқан әрбір сөзіңді.

Атасының жүзін көрмей сағына,

Желеу етіп жүр бүгінде төзімді.

Оразақынын жоқтап жүр езіліп.

Орта жаста ерте кеткен асылым,

Орны толмас өкінішің сезіліп.

Қарашығы біздер сенің көзіңнің.

Әкетайым-қамқоршымыз ақылгөй,

Жадымызда әр мәнісі сөзіңнің.

Сұм ажал ол «сұрқия тартыс күш» пе?

Ортамызда күліп-ойнап жүрер ең,

Кіріп жүрмей бейнеңіз әр қыс түске.

Ізгілігі олардың ерек екен.

Өлшеулі өміріңіз неге қысқа,

Жүректе орыныңыз бөлек екен.

Орын берсін Аллаһ сізге жәннаттан.