Јлдихан Ќалдыбаев
Бекен (жұлып алғандай, қуанып). Барамын. Әшірбек
жүктеу/скачать 5,93 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Әшірбек
| Бекен (жұлып алғандай, қуанып). Барамын.
Әшірбек. Су тасуға мен барайын. Шаншар атай (қуанып). Міне, жігіт дегендерің осындай болуы керек қой, бәсе. Ал, басқа балалар не істемек? Мұсатай, сен енді осы жағын ойлағын. Бұл балаларға бостан босқа кінә артқанша тауып бер бір-бір лайықты жұмыс. Істейді бәрі. Қалай, балалар, дұрыс па мұным? Әшірбек. Дұрыс. Санатбай. Несі бар? Істейміз. Шаншар атай (Мұсатайға қарап). Міне, көрдің ғой. (Сәл ойланып барып). Сен енді мынаны айтшы, Мұсатай. Өз балаң неге тасымайды сол суды Иман жазылғанша? Қасыңда зіңгіттей жігіт Санатбай тұрғанда, сен неге басқа адам іздейсің осы? Мұсатай. Тасыса болар еді, бірақ бұғанасы қата қойған жоқ қой әлі Санатбайдың. Жұмыс қайда қашар дейсіз, істер амандық болса әлі-ақ. Жүрміз ғой осы колхозды қайтсек көгертеміз деп арқа етіміз арша, борбай етіміз борша болып күн-түн демей безектеп. Колхозға бір үйден бір адам есек болса да жететін шығар... Шаншар атай. Оу, мұның қай айтқаның? Сонда қалай, еңбек ету есек болу ма екен? (Қатты тарынып). Шекең шертпектен кенде болған жоқ сияқты еді. Бала күніңде талай шеруен аттырып-ақ едім, сонда да ештеңе кірмеген екен де миыңа. Асқынып бара жатыр екенсің, сен азамат. Әпкел бері бес шертпек. (Шаншар атай шертпек алуға оңтайланады). Мұсатай. Қойыңыз. Абайламай аузымнан шығып кетіпті. Сөзді де жөндеп сөйлей алмайтын халге жеттік қой бұл күнде жұмыс-жұмыс деп жүріп. Санатбай биыл техникумға барады. Әйтпесе, осы балалардан әулие дейсіз бе ол? Осылар ойнаса ойнап, осылар күлсе күліп жүрген бала ғой Санатбай да. Өзіңіз айтыңызшы, қария, біздің тұқымда еңбектен қашқан адам бар ма еді? (Күлген болады). Шаншар атай (жүзі жылып). Ә-ә, солай ма екен, батырым? Бала күніңде бір нәрсені бүлдіріп қойып, мен шертек алғым келгенде дәл осылайша безектеуші ең, әлі сол қалпың екен ғой. (Санатбайға қарап). Ал, мына Санатбай қалай еді өзі? Оқуы дегенім ғой баяғы... Бүгінде оқуға біліміне қарай таңдап алатын шығар? Мұсатай (аяқ астынан арындап). Ойбай-ау, бұл қай айтқаныңыз? Елдің баласынан менің баламның бір жері кем болып па сондай-ақ? О, несі-ей? Түседі оқуға Санатбай. Түсіремін. Бригадир болып бекерге істеп жүрген жоқ шығармыз неше жылдан бері осы колхозда. Біраз дәулет бар бізде де. Оқуға қазір бала түспейді – пара түседі. Вот, солай! Пара-а-а, пара түседі! (Көкірегін қағады). Ол жағын мына Мұсатай жақсы біледі. Шаншар атай. Тәйт әрі, тантымай! Оқып еді ғой біздің баламыз да. Пара түгілі пәлені де білген жоқ болатынбыз. Пойыз пұлдық бірдеңені жан қалтасына салып, шешесіне бір дорба талқан тарттырып алып кеткен. Сонымен-ақ барып түсіп, оқып шықты ғой Балабек. Мұсатай (кекетіп). Балабек, Балабек. Ол заман қалғалы қашан! Бүгінде соқа басы барған бала омақаса құлап кері қайтып жатыр. Қалталы озды бәрінен. Заманың түлкі болса – тазы болып шал! Сөйтеміз біз де! жүктеу/скачать 5,93 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|